در این مقاله تخصصی 

اکسیر شهرک غرب   قصد داریم به این موضوع بپردازیم که آیا همواره 

پیکرتراشی  در همه شرایط توصیه اول پزشکان است ؟!! برای پاسخ به این سوال لطفا تا پایان مقاله  پیکرتراشی گزینه اول نیست !!! » مطالعه بفرمایید .

پزشکان متخصص لاغری موضعی و پیکر تراشی  

اکسیر شهرک غرب   همواره به مراجعین متقاضی

 لاغری موضعی و پیکر تراشی  نکاتی بسیار مهمی را مطرح میکنند که در ادامه به آن خواهیم پرداخت :  برخی از ذهینت که مردم هنگام مراجعه برای 

لاغری موضعی و پیکر تراشی این است  که اگر برای مثال ۳۰  کیلو اضافه وزن داشته باشی ، امروز می‌توانی جراحی کنی و فردا مرخص شوی! همه این موارد برای افراد متقاضی 

لاغری موضعی و پیکر تراشی  وسوسه انگیز است. اما باید توجه کرد که این موضوع قوانین خاص خود را دارد .

بطور کلی برای 

لاغری موضعی و پیکر تراشی  با روش‌هایی مثل لیپوماتیک، لیپولیزر و.  طبق استاندارد های  

پیکر تراشی  ، کسانی می‌توانند از روش‌های تخریب چربی محیطی استفاده کنند که BMI  زیر 30 دارند ( BMI چیست ؟! شاخص توده بدنی یا شاخص کوتله یا بی‌ام‌آی (به انگلیسی: BMI، مخفف body mass index) سنجشی آماری برای مقایسه وزن و قد یک فرد است. در واقع این سنجش میزان چاقی را اندازه‌گیری نمی‌کند بلکه ابزاری مناسب است تا سلامت وزن فرد با توجه به قدش تخمین زده شود .  شاخص توده بدنی از طریق تقسیم وزن فرد به کیلوگرم بر توان دوم(x²) قدش به متر بدست می‌آید   )و با مشکل اضافه وزن روبرو هستند.  از نظر پزشکی امکان این وجود ندارد که بیشتر از پنج لیتر چربی از بدن افراد تخریب شود؛ تخریب بیش از این عدد باعث ایجاد آسیب ریوی، آمبولی چربی و . می‌شود.

توصیه اول قبل از فکر کردن به پیکرتراشی

در برنامه روزانه خود زمانی را برای ورزش کردن اختصاص بدهید ؛ چطور در برنامه پرمشغله روزانه وقتی برای ورزش کردن کنار بگذارید؟! قصد نداریم تئوری های مدیریت زمان را برایتان عنوان کنیم. کتابهای زیادی در مورد این موضوع نوشته شده است که می توانید برای این منظور به آنها رجوع کنید. فقط توصیه هایی برایتان آورده ایم که به شما کمک می کند بتوانید در برنامه پرمشغله تان، زمانی را نیز به ورزش کردن اختصاص دهید.

• 
  اولویت بندی کنید
•  

در مدیریت زمان هیچ چیز مهم تر از اولویت بندی نیست. اصلی که بطور متداول مورد استفاده قرار می گیرد این است که همه چیز یک اولویت است و اینکه هیچ چیز اولویت ندارد. باید این تصمیم را بگیرید که ورزش کردن برایتان مهم است و آنوقت آن را بالاتر از کارهای دیگر قرار دهید. چرا که اگر ورزش را بصورت مداوم انجام دهید کمتر متقاضی

 لاغری موضعی و پیکر تراشی  خواهید شد .  اصل دیگر این است که هیچ کس وقتی در بستر مرگ می افتد آرزو نمی کند که کاش وقت بیشتری را در اداره به کار کردن می گذراند. اما آدمهای زیادی هستند که در بستر مرگ به این فکر می کنند که ای کاش وقت بیشتری را ورزش می کردند که اگر این کار را می کردند شاید در آن زمان نمی مردند.

همچنین باید این نکته را بدانید که داشتن سلامتی باعث می شود در هر کاری که انجام می دهید بازده بیشتری داشته باشید. اگر

 تناسب اندام خوبی داشته باشید، می توانید شوهر بهتری برای همسرتان، پدر بهتری برای فرزندتان و کارمند بهتری برای رئیستان باشید. اگر ورزش کردن و تغذیه صحیح را یکی از بالاترین اولویتهای زندگیتان قرار دهید، مطمئنأ زمانی برای انجام آن پیدا خواهید کرد.

• 
  برنامه ریزی کنید
•  

شما بهتر از هر کس دیگری زندگی و برنامه هایتان را می دانید به همین دلیل فقط خودتان هستید که می توانید اوضاع زندگیتان را بررسی کنید. باید تعیین کنید که کدام ساعت از روز برای ورزش کردن شما بهتر است. وقت غذا خوردن هایتان را تعیین کنید و تصمیم بگیرید کدام باشگاه ورزشی از نظر محلی برایتان راحت تر است. بعد از اینکه این مسائل را تعیین کردید، برای خودتان برنامه ریزی نموده و تلاش کنید که به آن پایبند بمانید که راز داشتن 

تناسب اندام  مداومت است .

• 
  تطبیق یابید
•  

آیا نیاز به توضیح دارد؟ همیشه همه چیز آنطور که دوست دارید پیش نمی رود، بنابراین نباید اهداف اصلیتان را فراموش کنید، فقط کافی است برنامه را تغییر داده و دوباره امتحان کنید.
حرف هلموت فون مولتکه را به خاطر داشته باشید، در هیچ برنامه ای از نبرد نمی توانید از مقابله با دشمن جلوگیری کنید. لذا برای رسیدن به  

تناسب اندام سعی کنید با برنامه ریزی پیش بروید .

• کارامد باشید
•  

۳۰ دقیقه تمرین شدید و قوی با وزنه بسیار بهتر از یک ساعت پرسه زدن در باشگاه است. ۳۰ دقیقه دویدن تند کالری بسیار بیشتری از راه رفتن برای یک ساعت می سوزاند. همچنین برای قلب، ریه ها و کلسترولتان هم بهتر است و توانایی شما برای تمرین با وزنه را نیز تقویت می کند.
کارایی فقط مختص ورزش نیست. می توانید یک ساک پر از لباس ورزش در اتاق کارتان در شرکت بگذارید تا دیگر به خاطر نداشتن لباس تمیز از جلسه ورزشیتان جا نمانید. زمان ناهار وقت خوبی برای تمرینات بدنسازی است و باعث می شود از رفتن همراه همکاران به رستوران های فست فود با آن غذاهای چرب هم در امان بمانید.
اگر خلاقیت داشته باشید، می توانید راههای دیگری برای بالا بردن کارایی زندگیتان پیدا کنید تا در آینده متقاضی

 لاغری موضعی و پیکر تراشی   نشوید !!!

• 
  فکر کنید!
•  

شما مغز دارید پس باید از آن استفاده کنید. چه کارهایی انجام می دهید که وقتتان را تلف می کند؟ نقاط ضعف برنامه تان چیست؟ برای اینکه ورزش کردن را در برنامه زندگیتان جا کنید چه باید بکنید؟

• انگیزه هایی برای ورزش کردن
•  

برای ورزش کردن به کمی انگیزه نیاز دارید؟ نکاتی که در این قسمت از کتاب عنوان می کنیم به شما کمک میکند با داشتن یک برنامه تمرینی خوب، فعال و شاداب بمانید. همه آدم ها با انگیزه کافی برای ورزش کردن به دنیا نمی آیند. اگر شما هم یکی از آندسته از آدم ها هستید که هر کاری را به دویدن روی تردمیل ترجیح می دهند، یا ترجیح می دهند هر جایی باشند ولی در باشگاه نباشند، نکات زیر می تواند کمی به شما انگیزه بدهد و ذهن شما را در مورد ورزش تغییر دهد.

• 
  تغییر ایجاد کنید
•  

اگر از اینکه مجبور باشید هر روز همان کارهای تکراری را انجام بدهید خسته شده اید، کمی در برنامه تان تغییر ایجاد کنید. هیچ کس نگفته که مجبورید هر روز در همان مسیر همیشگی پیاده روی کنید. شما به کمی تنوع فعالیت نیاز دارید. تا در مسیر  رسیدن به  

تناسب اندام کسل نشوید !!  با کار کردن روی گروههای عضلانی مختلف، بدنتان هم شاداب تر خواهد بود

• 
  ورزش را به نوعی ارتباط اجتماعی تبدیل کنید
•  

دوستانی پیدا کنید که علایقی شبیه به شما داشته باشند. ورزش کردن با دوستان انگیزه بسیار زیادی به شما می دهد. اینکار باعث می شود همدیگر را به ادامه راه تشویق کنید و تمایل کمتری به دست کشیدن از تمرینات داشته باشید.

• با فرزندان و حتی حیوانات خانگیتان به ورزش بپردازید
•  

اگر پیاده روی و دویدن ورزش مورد علاقه شماست، می توانید این کار را به همراه حیوان خانگی تان انجام دهید یا با بچه تان به دویدن بروید. اگر آنها به این کار علاقه مند باشند، انگیزه بسیار زیادی در شما ایجاد خواهد شد. با این کار در مسیر  رسیدن به  

تناسب اندام همواره احساس لذت خواهید کرد .

• 
  واقع بین باشید
•  

اهدافی برای خود تعیین کنید که میدانید که از عهده آن بر می آیید. فعالیت هایی را انتخاب کنید که میدانید می توانید به خوبی انجام دهید. اگر فکر میکنید که بطور مداوم از تمریناتتان خسته می شوید، شاید موقع آن رسیده که کمی تغییر در برنامه تان ایجاد کنید. لازم به ذکر است شما میتوانید با تمرکز بر روی عضله مورد نظر به 

 لاغری موضعی برسید 

• 
  فعالیت هایی را پیدا کنید که تمرین ورزشی نباشند

فعال بودن است که اهمیت دارد حتی اگر یک تمرین ورزشی درست و حسابی هم نباشد. مثلا می توانید به جای آسانسور از پله ها استفاده کنید. در وقت ناهارتان به پیاده روی بروید. با اینکار از فعال بودنتان احساس خوبی پیدا می کنید و کمی هم در برنامه همیشگی تان تنوع ایجاد می کنید.

• 
  یادداشت کنید
•  

داشتن یک دفتر یادداشت برای ثبت پیشرفت هایی که در زمینه ورزش می کنید، به شما کمک می کند ببینید که روند پیشرفتتان چگونه است و اهداف جدید برای خود تعیین کنید. و  با تمرکز بر روی عضله مورد نظر به 

 لاغری موضعی برسید  اگر فکر می کنید که سالیان سال است که همان فعالیت های تکراری را انجام می دهید، یک تغییر عمده در برنامه تان پیاده کنید و روند پیشرفتتان را ثبت کنید.

• 
  پاداش؟
•  

اگر ورزش کردن در نظرتان شکنجه و عذاب است، چیزی به خودتان بدهید که به شما انگیزه بدهد بتوانید تمریناتتان را کامل انجام دهید. اگر ۴ روز در هفته تمرین  حواستان را به چیز دیگری منحرف کنید اگر می خواهید از دوچرخه ثابت یا تردمیل استفاده کنید، می توانید جلوی تلویزیون اینکار را بکنید. با هدفون به موسیقی دلخواهتان گوش دهید. چیزی پیدا کنید که موقع ورزش روی آن تمرکز کنید، مطمئن باشید خیلی کمکتان می کند. با این کار در مسیر  رسیدن به  

تناسب اندام همواره احساس لذت خواهید کرد .

اگر در اول کار موفق نشدید.
شانس اینکه دوباره ورزش را از نو آغاز کنید نامحدود است. اگر ورزش را ول کرده اید و هفته ها از انجام آن شانه خالی می کنید، دوباره تلاش کنید، وقتی تمرین روزانه تان را به پایان رساندید، مطمئنا از اینکه دوباره ورزش را شروع کرده اید خوشحال و راضی خواهید بود.

با بوتاکس گردن ۲۰ سال جوانتر به نظر برسید !!!

چین و چروک های گردن

چین و چروک های گردن بخاطر اهمیت زیبایی شناختی اش ، به طور فزایندهای مورد توجه قرار گرفته است. پزشکان می توانند تعدادی گزینه جراحی و غیر جراحی را برای 

جوانسازی گردن پیشنهاد کنند. مرحله مهم در رفع چین و چروک های گردن گردن عبارت است: از ارزیابی مناسب از فرایند آسیب شناسی  در هر فرد ». درکی کامل از اجزاء گوناگون چین و چروک های گردن ، پزشک را قادر می سازد تا درمان با ترکیبی از درمان های مناسب را انتخاب نماید.

بوتاکس جراحی زیبایی را متحول کرد. در بسیاری از موارد ، روشهای جراحی گسترده ای به دلیل استفاده از 

بوتاکس کلا کنار گذاشته شده و یا تکمیل شده اند. در قسمت نتیجه گیری این بخش، خواننده استفاده مناسب از 

بوتاکس ، در

جوانسازی را درک خواهد کرد.

بیماری شناسی پاتوفیزیولوژی و چین و چروک های گردن ، شامل عوامل متعددی است که منتهی به ظاهری نامطلوب و ناخواسته می شود. خود پوست نیز تحت تغییرات استحاله کننده قرار می گیرد من جمله از دست دادن و اختلال کلاژن و الاستین. عوامل بیرونی عمدتا با قرار گرفتن در معرض تشعشع فرابنفش- منجر به استحاله شبکه بافت پیوندی در پوست می شود. قرار گرفتن در معرض پرتو فرابنفش همچنین تغییرات عروقی را ایجاد می کند که منجر به پویکیلودرما میشود. تغییرات زیان آور در شبکه برون سلولی، در ترکیب با اثربردار رو به پایین جاذبه، منجر به خم شدن هم پوست، و هم عضله زیر گردن می شود.

تغییرات در پلاتیسما، که به عنوان وضعیت هایپرتروفیک توصیف شده باشد، منجر به نوارهای پلاتیسمایی  میشود. این افزایش حجم بافت آشکار عضله، احتمالا یک یافته بالینی است و نه یک هایپروتروفی واقعی عضله. هایپروتروفی عضله از افزایش سطح مقطع میوفیبریل و توده عضله حاصله به وجود می آید.

مکانیزم هایی که هایپروتروفی عضله را ایجاد می کنند هنوز به طور کامل شناخته نشده اند، اما همچنان بررسی فعالانه ای بر روی آن در جریان است. نوشته حاضر فاقد مطالعات بافت شناسی مشروح است که نوارهای پلاتیسمایی را با پلاتیسمای نواری نشده مقایسه کنند. همچنان که این نوارهای قدامی پلاتیسما جدا می شوند، می توانند ظاهری سفت و محکم شده را به خود بگیرند.

تجمع و تغییر مکان چربی در زیر پوست و صفحات زیر پلاتیسمایی، منجر به چاقی موضعی می شود. با افزایش سن و پیری، بافت چربی تازه می تواند در منطقه زیر  چانه ای تجمع پیدا کند؛ همان طوری که می تواند در هر جای دیگر از بدن تجمع نماید. تغییر مکان چربی - که منجر به افزایش کاذب چربی زیر چانه ای می شود می تواند گسترش پیدا نماید. همچنان که پلاتیسما یکپارچگی خود را از دست می دهد و در خط میانی جدا  می شود، حائل عضلانی که چربی زیرپلاتیسمایی را نگاه می دارد درمانده شده و چربی پایین می آید و به صورت بالینی آشکار میشود یک طبقه بندی مفید برای چین و چروک های گردن در ادامه مطالعه خواهید کرد .

روی هم رفته، چین و چروک های گردن می تواند یکی یا بیشتر از این خصوصیات را نشان دهد:

1. دگرگونی عروقی یا رنگدانه ای
2. نوارهای پلاتیسمایی
3. شلی پوست و تجمع چربی

گزینه های درمان برای هر یک از این تغییرات وجود دارد.

لیزرها و درمان های مبتنی بر نور، در درمان پویکیلو درمای سیواته موفقیت آمیز هستند. لیپوساکشن می تواند چاقی مفرط زیرپوستی را درست کند. برش باز  می تواند صفحه چربی زیر پلاتیسمایی را بردارد. افتادگی پلاتیسما را می توان به صورت جراحی از طریق تکنیک های نظیر ترمیم قسمتی از بدن اداره کرد. این نوارهای پلاتیسمایی و خطوط افقی مانند گردنبندی هستند که بیش از همه با روش 

تزریق بوتاکس مورد درمان قرار می گیرند.

آغاز درمان چین و چروک های گردن با تزریق بوتاکس

همانطور که اشاره شد چین و چروک های گردن بخاطر اهمیت زیبایی شناختی اش ، به طور فزایندهای مورد توجه قرار گرفته است . ترجیح می دهیم ویزیت مشاوره ای را با یک پرسش گسترده با پاسخ باز آغاز کنیم، پرسشی نظیر: چه چیزی را در مورد گردنت می خواهی درست کنی؟ بسیاری از اوقات، بیماران از پزشک می پرسند: چه می شود که پزشک در جایگاه تحمیل کردن قضاوت زیبایی شناختی خود به بیمار قرار می گیرد؟ بیماران با تشویق شدن به بیان کردن انتظاراتشان نشان می دهند که اهداف سنجیده شده ای دارند. اغلب برای بیماران سودمند است که عکس هایی از خودشان را بیاورند که مربوط به دوران جوان تری آنها باشد. این کار می تواند به پزشک در درک اهداف بیمار کمک نماید. اگر بیمار انتظاراتی واقع گرایانه داشته باشد و پزشک احساس کند که این انتظارات را می توان با ایمنی قابل قبولی برآورده ساخت، آنگاه احتمال موفقیت و 

جوانسازی پوست  به حداکثر می رسد.

خوشبختانه 

تزریق بوتاکس بسیار ایمن بوده و موارد منع استعمال آن اندک است. 

تزریق بوتاکس ممکن است در بیمارانی با سابقه ضعف گردن یا اختلال بلع، کاری خارج از احتیاط باشد. به علاوه، بیمارانی با درد مزمن گردن را باید با احتیاط درمان کرد، زیرا ضعف عضلانی می تواند در این شرایط علت درد مزمن گردن باشد. پس از ارزیابی اهداف بیمار و بررسی سابقه پزشکی، یک بررسی متمرکز فیزیکی با بیمار در موقعیت رو به بالا اجرا می شود. عناصر کلیدی این بررسی عبارت هستند از: ارزیابی از نوارهای پلاتیسمایی عمودی، چین و چروک های افقی گردن ، شلی پوست، چربی زیر فکی، و فرم کلی آرواره پایینی. این بررسی باید بر روی بیمار در حالت غیر فعال اجرا شود، که در آن بخش قدامی گردن منقبض شده باشد. پزشک پس از اجرا کردن این بررسی، بیمار را در طبقه بندی مناسب نوع چین و چروک های گردن گردن مرتبط با سن قرار می دهد.

گزینش بیمار برای 

جوانسازی گردن با 

تزریق بوتاکس  و تشریفات درمان بیمارانی با طبقه بندی پیری گردن از نوع ۲ و ۳ برای 

جوانسازی گردن با 

تزریق بوتاکس  مناسب ترین هستند. به علاوه، بیمارانی که برای عمل جراحی کاندیدهای مناسبی نیستند، و بیمارانی که از قبل صورت و گردن را کشیده اند که دیگر برای مداخلات جراحی مطلوب نیستند، کاندیدهایی بالقوه برای 

جوانسازی گردن با 

تزریق بوتاکس  به شمار می روند.

پزشکان بالینی باتجربه توجه داشته اند که بیماران جوان تر، و نیز بیمارانی که صورتشان را کشیده اند صورت بخصوص مناسب هستند. پزشکان بالینی باید از غلظتی از 

بوتاکس BTX استفاده کنند که با آن بیشترین آشنایی را دارند. غلظت قابل ترجیح 

بوتاکس BTX   از محلول نمکی برای هر آمپول ۱۰۰ واحد است که غلظتی برابر با ۵۰ واحد Botox / mL را حاصل می نماید. تزریق با سوزن نیم اینچی متصل به سرنگ 1cc  انجام می گیرد (سرنگهای ۱ CC به طور تجاری با درجه بندی ۵۰ تایی برای هر سرنگ موجود هستند که دو زبندی دقیق در حد یک واحد از 

بوتاکس BTX بر هر درجه را ممکن می سازد .

از بیمار خواسته می شود تا با فشار دادن دندان ها بر روی هم و فشردن مفاصل جانبی دهانی، گردن قدامی خود را منقبض کند. این حرکت سبب می شود که نوارهای پلاتیسمایی، بزرگ تر از حد طبیعی شوند. پزشک با استفاده از دست غیر مسلح، با نگاه داشتن نوار بین شست و انگشت اشاره سوزن را به درون نوار پلاتیسمایی وارد می کند. پزشک تزربق کشنده بواسطه تجربه ای که دارد مقاومت عضله پلاتیما را شناسایی می کند. به محض آنکه این مقاومت محقق شد، عمق صحیح 

تزریق بوتاکس  مشخص می شود. تزریق ۳-۱۰ واحد در نوار پلاتیسمایی و با فواصل ۵ / ۱ - ۱۰ سانتیمتری از خط فک تا گردن تحتانی انجام می پذیرد.

مکان های معمول 

تزریق بوتاکس  را نشان می دهد که نوارهای نازک تر به ۱۵-۲۰ واحد از سم واکنش نشان می دهند، حال آنکه نوارهای ضخیم تر ممکن است تا ۳۰ واحد نیاز داشته باشند. در کل یک دوز ۵۰-۱۰۰ واحدی 

بوتاکس تزریق شده است. با وجودی که استفاده از دوزهای بالاتر 

بوتاکس در گردن گزارش شده اند، نگرانی از عوارض جانبی - نظیر عضله گردن و ضعف استرنو کلیدوماستوئید و اختلال بلع - همچنان باقی است.

چین و چروک های افقی گردن که عموما با عنوان خطوط گردنبند بیان می شوند- نیز تحت تأثیر عصب برداری شیمیایی قرار می گیرند. تزریق ۱-۲ واحد در فواصل یک سانتیمتری در امتداد چین و چروک، خط را کاهش داده و یا از بین خواهد برد. برای این خط ها، 

تزریق بوتاکس درون پوستی است، این نگرانی وجود دارد که 

تزریق بوتاکس عمیق تر ممکن است سبب تضعیف سیستم عضلانی لازم برای بلع شود.

تجربه ما در 

تزریق بوتاکس  برای

 جوانسازی گردن محدود به استفاده در آزمایش های بالینی است. در تازه ترین آزمایشات، ۱۵ بیمار برای گروه درمانی بر حسب دوز مختلف (۲۵۰۰ واحد، ۵۰۰۰واحد و ۷۵۰۰واحد) به طور تصادفی انتخاب شدند. طراحی بر مبنای ۱۰۰ بود. تبدیل ۱ : ۱۰۰ برای هم ارزی دوز به Botox Cosmetic استوار بود. متوسط آغاز عمل فلج شدن عضله پلاتیسما و حصول نتیجه زیبایی مطلوب در ۸ / ۲ روز بود.

بیماران در گروه ۲۵۰۰ واحد، هیچ واکنش منفی ای را نشان ندادند، اما، گزارش شد که تنها دو بیمار، بهبود زیبایی داشته اند. از ۱۰ بیمار در گروههای دوز متوسط تا بالا، ۸ تن دچار خشکی متوسط تا شدید دهان به عنوان رنج آورترین اثر جانبی - شدند. همه آنها بهبود زیبایی قابل توجهی داشتند و حداقل یک امتیاز در مقیاس امتیاز نوار پلاتیسمایی عقب نشستند (امتیاز پایانی اولیه طرح مطالعاتی ). میانگین دوره اثر ۲٫۱۳ هفته بود و مستقیما با کل دوز 

تزریق بوتاکسشده متناسب بود.

به طور خلاصه، می توانیم نتیجه گیری کنیم که 

بوتاکس A نسبت به  

بوتاکس B  بوتاکس زیبایی کارایی بالینی قابل مقایسه ای داشته است، شاید حتی عکس العمل سریع تری را نشان می دهد. اما، پروفایل واکنش های منفی افزایش یافته و مدت دوام کوتاه تر اثر آن احتمالا مانع از استفاده برای بیمارانی می شود که قبلا نسبت به آستروئید A غیر واکنش دهنده بوده اند.

منابع تجاری دیگر 

بوتاکس A   به طور ویژه برای جوانسازی گردن در یک محیط آزمایشی بالینی آزمایش نشده اند. اما، داده ها، حکایتی از تکنیک های اروپایی، در خصوص آغاز عمل و نبود بالقوه واکنش های منفی، به شباهت های نزدیک زیبایی  اشاره دارند.
اامات بی حس کننده قابل چشم پوشی بوده و در بسیاری از موارد، هیچ نیازی به آن نیست. برای بیماران مضطرب یا به ویژه حساس، می توان بی حسی های موضعی را انجام داد و یا پیش تزریق را در بزرگترین چین خوردگی به مجرد انقباض آن اعمال کرد. در حدود شش تزریق ۳-۴ واحدی در هر تزریق در جلو جناغى فواصل ۲ سانتیمتری اجرا شده اند. خطوط افقی با 

تزریق بوتاکس  در یک الگوی V ، شکل درمان می شوند که نوک آن در منطقه پر استرنال قرار دارد. در کل هشت تزریق ۳-۴ واحدی در هر تزریق در فواصل ۲ سانتیمتری در سینه میانی تزریق شدند. گزارشی منفرد، از 

تزریق بوتاکس  برای کاهش قرمزی دیواره سینه قدامی و گردن را شرح داده است.

نتایج رفع چین و چروک با تزریق بوتاکس 

نتایج درمان در ۵-۷ روز پس از تزریق ثبت شده اند. نتایج ممکن است تا ۱۴ روز بعد آغاز شوند، بنابراین، تزریق مجدد پیش از این درمان توصیه نمی شود. درد بیمارانی با طبقه بندی تغییرات استحالهای گردن II یا III، براساس قضاوت توسط بیماران و پزشکان، ۵ / ۹۸ % ایشان از نتایجی خوب تا عالی برخوردار بوده اند. برای بیمارانی که شدیدترین نوار شدگی را داشته باشند، احتمال کمتری وجود دارد که بهبودی گزارش شود. زیادی قابل توجه پوست می تواند منفعت کلی زیبایی را کاهش دهد. سطح و مقدار درمان قبلی آویختگی و شلی پوست و هیپروتروفی ، مهم ترین عوامل تعیین کننده موفقیت هستند.

عوارض  تزریق بوتاکس در ناحیه گردن

شامل واکنش های حاصل از خود تزریق ها است. تجمع غیر طبیعی مایع بین یاخته ای، سرخی، کبودی، درد عضله، و ناراحتی گردن شایع ترین رخدادها هستند. هیچ تغییر مهمی در رژیم مراقبت پوست بیمار لازم نیست. از بیماران خواسته می شود تا منطقه تزریق را برای ۲۴ ساعت نمالند و 

ماساژ ندهند. به علاوه، به  بیماران هشدار داده می شود تا پس از 

تزریق بوتاکس به مدت ۴ ساعت به پشت بخوابند. 

خوشبختانه عوارض نادر هستند. اختلال بلع مشاهده شده است. احساس می شود که اختلال بلع، به دلیل انتشار سم به عضلات بلع در زیر قرار گرفته، ایجاد می شود. در حالی که احساس می شود دوز لازم برای ایجاد اختلال بلع بالا باشد (به طور متوسط ۱۸۴ واحد)، اما گزارش شده که یک مریض پس از استفاده از ۶۰ واحد 

بوتاکس، به دلیل اختلال بلع شدید مجبور به تغذیه از راه بینی شده است. ضعف گردن نیز از این درمان ایجاد میشود. این امر عمومأ خود را به صورت دشواری خم کردن گردن نشان می دهد.

آنچه که باید از لیفت ابرو و صورت بدانید؟!

 لیفت ابرو

افتادگی ابرو نتیجه استفاده همیشگی و تکراری از ابروها، در القای حالت های روزمره است. جایگاه پایین افتاده ابرو دال بر نشان دادن حالت احساسی خستگی، ناامیدی ، و خشم است هر چند که افتادگی ابرو غیر ارادی است. افتادگی کم ابرو (کمتر از ۲ میلیمتر) را می توان تنها با 

تزریق بوتاکس   اصلاح کرد .
لیفت ابرو توسط 

تزریق بوتاکس تصادفاْ با درمان خط اخم برآمدگی بین دو ابرو کشف گردید هنگامی  تاثیر 

تزریق بوتاکس در لیفت ابرو مشاهده شد که بعد از 

تزریق بوتاکس برای رفع خط خم ؛ ابروهای میانی نیز بالا رفته اند .

 با وجود این که چهار عضله وجود دارند که بردار نیروی حرکت به طرف پایین را ایجاد می کنند ، اما تنها یک عضله پیشانی بردار نیروی رو به بالا را اعمال می نماید. با ضعیف شدن عضله پیشانی می تواند به ۱-۲ میلیمتر افتادگی ابرو در فرد اتفاق بیافتد .  تحقیقات نشان داده است که عصب برداری این عضله می تواند منجر به بالا رفتن مشخص ابروی میانی شود.

در درمان عضله های دپرسور ابرو ، لازم است از اثرگذاری بیش از اندازه بر روی پیشانی اجتناب شود، زیرا این امر سبب اثری مع پایین آوردن ابروها خواهد شد. بخش تحتانی عضله پیشانی با عضلات دپرسور ابرو متصل می شود و به این ترتیب وقتی که 

تزریق بوتاکس در عضلات منقبض کننده اجرا شود ممکن است تحت تأثیر قرار بگیرد. از آنجایی که بخش اعظم عضله پیشانی  در بالای ابروها قرار دارد، تزریق در نقطه ای بلافاصله در زیر خطی که ابروها را به هم متصل می کند می تواند افتادگی را به حداقل برساند.

بعلاوه، استفاده از غلظت بالای بوتاکس نیز به محدود کردن انتشار از نقطه تزریق کمک می نماید. علاوه بر محل و غلظت، دوز نیز دارای اهمیت است. آزمایش های اولیه در لیفت ابرو توسط 

تزریق بوتاکس نشان داده که درمان افراطی برجستگی بین دو ابرو با دوز بالا (تا۲۵ واحد برای ن و ۳۵ واحد برای مردان)  اغلب نه تنها عضلات دپرسور، بلکه پیشانی  را نیز فلج می کند.

همچنین معلوم شده که دوزهای پایین تر (۷-۱۰ واحد) ابروهای میانی را به گونه ای نامتناقض تر بالا می برد. دوزهای پایین همچنین اخم کردن اختیاری و سایر بیان حالات چهره ای را مقدور می سازد. قسمت خارجیابرو توسط 

تزریق بوتاکس  در ابروی بالای جانبی  در بالای گوشه چشم جانبی بالا می آید. اما، یک تحقیق جدید درباره تعیین دوز که توسط نویسنده جین کارو ترزا و همکاران انجام شد، یک افتادگی ابروی کوچک و گذرا را با دوزهای پایین تر نشان داده است. این با حدودأ ۱ mm لیفت ابرو در ن، با دوز ۲۰-۴۰  

تزریق بوتاکس  درمان شده است .

 برای افتادگی متوسط تا شدید ابرو (۳-۱۰ میلیمتر) ، معمولا به شیوه های جراحی نیاز است.و قابل درمان با   

تزریق بوتاکس   نیست . لیفت آندوسکوپی ابرو در لیفت بایکرونال (دو تاجی) کلاسیک مورد پذیرش گسترده ای قرار گرفته است که این امر، به سبب ماهیت کمتر تهاجمی این شیوه نوین تر است. تنها چند شکاف معدود در پشت پوست  ایجاد می شود، به طوری که زخم های حاصله کمتر قابل دیدن باشند. از طریق آندوسکوپی، اتصال های فیبری ابرو به حاشیه های کاسه چشم قطع شده و عضلات منقبض کننده ریشه کن می شوند.  

تزریق بوتاکس  به چندین طریق مختلف ، جراحی لیفت ابرو را تکمیل می کند. لیفت های ابرو ممکن است نتایج پیش بینی نشده ای داشته باشند که این امر به بهبود پس از جراحی بستگی دارد. بی حرکت نمودن سیستم عضلانی ابرو به عنوان باز تثبیت ضریعی در حدود ۱۲ هفته امری لازم است.

در طول این دوره بهبود، جراحان نیاز به آن دارند که ابروهای بیمار را در محل های بالا آورده شده تثبیت نمایند، تا مانع از بازگشت سریع آنها شوند. 

تزریق بوتاکس  ابزاری عالی را برای حفظ ابروها در مکان های بالا آورده شده به صورت شیمیایی فراهم می آورد، و این کار را با تضعیف نیروی رو به پایین انجام می دهد. بعلاوه، قطع رشته های عضله منقبض شده توسط عمل جراحی می تواند منجر به رشد دوباره ناجور عضلات شود. پیش درمانی توسط 

تزریق بوتاکس  می تواند سبب اجتناب از این عارضه احتمالی  گردد.

 پس از عمل جراحی، بالا رفتگی های ابرو که توسط لیفت اندوسکوپیک ابرو ایجاد شده اند، در حدود ۴۰٪ از موارد، اغلب ظرف ۶ ماه سازش پیدا می کند. در این موارد 

تزریق بوتاکس می تواند طول زمان لیفت را افزایش دهد.

تزریق بوتاکس را همچنین می توان برای اصلاح عدم تقارن ابرو پس از جراحی لیفت ابرو، مورد استفاده قرار داد .

 جراحانی که فواید 

تزریق بوتاکس را شناخته اند ؛ نه تنها از آن به عنوان یک درمان تکمیلی برای لیفت ابرو استفاده می کنند ؛ بلکه حتی ممکن است آن را در بعضی موارد به جراحی ترجیح دهند. از زمان معرفی لیفت اندوسکوپیک ابرو در سال ۱۹۹۲، این شیوه به عنوان تکنیکی نوین برای اصلاح افتادگی ابرو، با کمترین عمل تهاجمی و عوارض کمتر از روش لیفت ابروی کلاسیک کورونال، رسمیت گسترده ای پیدا کرده است. اما، تعداد شیوه های لیفت ابروی اندوسکوپیک اجرا شده در برخی از انستیتوها به مقدار ۷۰٪ کاهش پیدا کرده است. عوامل زیادی در کاهش محبوبیت این شیوه دخیل هستند. این عوامل و نتایج بلند مدت نه تنها برای بعضی از جراحان ناامید کننده است، بلکه عوارض پس از عمل مشاهده شده شامل ریزش مو، تغییرات سرحد مو و پیشانی، عدم تقارن ابرو، بی حس شدن، فلج شدن عصب قدامی پیشانی، و حس غیر طبیعی  پوست سر را نیز شامل می شود. این عوارض شبیه به آنهایی هستند که از عمل های باز لیفت های ابرو ناشی می شود.

بسیاری از جراحان مشاهده کرده اند که 

تزریق بوتاکس  منجر به لیفت ابرویی می شود که از نظر اندازه به لیفت اندوسکوپیک نزدیک است، اما بیمار را در معرض جراحی تهاجمی با خطر عوارض قرار نمی دهد.

ترمیم پلک

لیفت ابرو  با 

تزریق بوتاکس می تواند از عوارض ترمیم پلک بالایی جلوگیری نماید. بسیاری از کاندیدهای ترمیم پلک دارای یک ابروی نافرم هستند که اندکی پایین تر از دیگری قرار دارد و اغلب در سمتی قرار دارد که آنها بر روی آن نسبت می خوابند .

جراح ممکن است که به طور ندانسته در این سمت پوست بیشتری را بردارد که این امر منجر به بیان حالت چهره متخاصم یا نگران می شود. یک لیفت توسط  

تزریق بوتاکس آنطور که در بخش گذشته شرح داده شد ابروها را قبل از عمل تراز می نماید. این امر می تواند به جراح کمک کند تا عمل را به طور مناسب طرح ریزی نماید. معالجه چین و چروک های اطراف چشم پنجه کلاغ به جراح اجازه می دهد تا خط بریدگی را بدون توجه به چین و چروک های گوشه خارجی چشم با جراحی، در درون حاشیه استخوانی حدقه چشم مخفی نماید این امر دامنه جراحی را محدود می کند و نتیجه زیبایی برتری را حاصل می نماید.

جراح همچنین می تواند تقارن را به بیمار توضیح دهد و پیش از ترمیم پلک ، ترانس بلفاروپلاستی ] سوپرولترال  هم زمان به پریوستنوم قدامی با شیوه لیفت ابروی دیگر را به بیمار توصیه نماید.

 برای ترمیم پلک پایین در پروپلکسی ، 

تزریق بوتاکس برای ارتقای بهبود زخم عمل می کند. نتایج جراحی، اغلب به دلیل حرکات عضلانی مکرر به خطر می افتد؛ امری که سبب بدشکل شدن نتیجه کار می شود. برای مثال: شیوه نوار تارسال  برای درمان برگشتگی پلک، اغلب توسط پارگی زخم اصلاح موقت تارس انتهایی  تا زردپی تاندون کانتال جانبی دچار مشکل می شود. پیش از عمل جراحی، ۵ واحد 

تزریق بوتاکس در اوربیکولاریس جانبی  برای به حداقل رساندن عمل کشش، به کاهش میزان پارگی زخم منجر شده و در همان زمان، چین و چروکهای گوشه خارجی چشم  را درمان می کند.

یک بررسی جدید در زمینه 

تزریق بوتاکس در عضلات اربیکولاریس، تحت دید مستقیم جراحی در طول بلفاروپلاستی، به مدت ۱۲ ماه فلج را نشان داد که توسط بررسی های الکترومایوگرافی تأیید شد. این مدت نسبت به تزریق های داخل پوستی بسیار طولانی تر است. بعلاوه، فلج عضله ظرف ۲۴ ساعت رخ می دهد 

که سریع تر از ۳-۵ روز معمول مشاهده شده توسط تزریق های داخل پوستی است. اگر چه این مشاهدات بحث انگیز هستند و ممکن است مختص به دوز و تکنیک باشند، اما به همکاری بین عصب برداری شیمیایی و جراحی در سطح مولکولی اشاره می کنند؛ هر چند که مکانیزم ها نامشخص هستند. اما، بعضی از محققین ایمنی تزریق های استفاده شده در طول عمل جراحی را جای سؤال قرار داده اند. برای مثال: 

تزریق بوتاکس  ممکن است که سهوأ از طریق صفحات بافت بریده به مناطق ناخواسته منتقل شود. بعلاوه، پادزهرهای خنثی کننده در برابر 

تزریق بوتاکس نادر بوده و به تزریق های مکرر در دوزی بالاتر از ۱۰۰ واحد در طول تزریق های و راپوستی و با فرمولاسیون اصلی آلرگان 

تزریق بوتاکسدر قبل از سال ۱۹۹۷ محدود است. یک احتمال نظر وجود دارد که بر اساس آن زخم جراحی و واکنش التهابی متعاقب بتوانند واکنش ایمنی مسئول برای توسعه آنتی بادی های خنثی کننده  IgG در برابر 

تزریق بوتاکس را تقویت نماید. اما، هیچ گزارشی در مورد آنتی بادی های خنثی کننده از زمان تغییر فرمول 

بوتاکس  به صورت کم پروتئین آن توسط آلرگان در سال ۱۹۹۷ وجود ندارد. نویسندگان همچنین معالجه قبلی را به درمان در طول عمل جراحی ترجیح می دهند تا عضلات، پیش از عمل جراحی آرام بگیرند و برآورد دقیق تری از مقدار بافتی را که باید بریده شود مقدور نماید.

لیفت صورت

جراحی های اصلاحی لیفت صورت ،  لیفت گردن ، و پلاتیسما شامل روی هم قرار دادن دستگاه عضلانی- آپونورزی و چین زنی عضله پلاتیسما است. فعالیت پلاتیسما پوست را به سمت پایین می کشد و می تواند اثر شیوه های عمل را در طول زمان مع نماید. تزریق در پلاتیسما پیش و پس از شیوه های جراحی می تواند دوام نتیجه را بهبود ببخشد . هنگامی که دوز تزریق به ۳۰-۴۰ واحد محدود باشد، آنگاه اختلال بلع و ضعف خمش گردن بعید خواهد بود.

تزریق بوتاکس  در رفع انقباض غیر ارادی یک عضله پس از عمل مفید است. مسئله ای در آسیب جانبی در شاخه گونه ای از عصب چهره ای دیده شده است که هرگاه بیمار چشمک بزند به سبب فعالیت بالا برنده لبی بالائی یا عضله گونه ای منجر به لبخند غیر ارادی خواهد شد. می توان با تزریق ۱ تا ۲ واحد در بالا برنده بالائی لبی این عارضه را کاهش داد. به همین صورت، لیپوساکشن گردن که اغلب با لیفت های صورت و اصلاحهای پلاتیسما همراه است، به ندرت می تواند به عصب حاشیه ای آرواره تحتانی آسیب بزند که عضلات منقبض شونده لب پایینی را کنترل می کند.

درمان تعرق بیش از حد با تزریق بوتاکس

تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز

هایپرهیدروز ( Hyperhidrosis) یا تعریق بیش از حدو غیرطبیعی ، وضعیتی است که عرق کردن به طورغیر طبیعی افزایش یافته‌است ؛ که این موضوع بیش از مقدار مورد نیاز برای تنظیم دمای بدن است و هیپرهیدروز به دو گروه اصلی هیپرهیدروز اولیه (ایدیوپاتیک) و هایپرهیدروز ثانویه (پاتولوزیک) تقسیم می‌شود. ( 

منبع ویکی پدیا )

این وضعیت برای افراد مبتلا بسیار ناتوان کننده بوده و سبب آسیب قابل توجهی به فعالیت های روزمره، تعاملات اجتماعی و فعالیتهای شغلی می گردد. تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز به دلیل تنوع علت هایش به هایپرهیدروز اولیه یا ناشناخته  و ثانویه تقسیم می شود. این طبقه بندی، خود دوباره نسبت به نمایش بالینی به صورت عمومی یا موضعی طبقه بندی می شود.

تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز اولیه یا ناشناخته

به طور معمول ، موضعی بوده و به زیر بغل ها، کف دست ها و کف پا و صورت محدود است. هایپرهیدروز ثانویه می تواند موضعی یا عمومی باشد که کل بدن را تحت تأثیر قرار می دهد. تمرکز مقاله درمان تعرق بیش از حد با 

تزریق بوتاکس  بر تشخیص و مدیریت هایپرهیدروز با تمرکز بر هایپرهیدروز اولیه یا ایدیوپاتیک موضعی است. با شیوع گزارش شده ۸ /۲ ٪ از جمعیت، و ناخوشی روانی قابل توجه مرتبط با آن، ضروری است پزشکان وجود این بیماری را شناسایی کرده و شیوه های گوناگون درمان را که موجود هستند درک نمایند. استراتژی های درمان برای هایپرهیدروزی شامل درمان های موضعی، خوراکی، جراحی و غیر جراحی است. این شیوه های درمانی نسبت به کارایی درمانی مدت تأثیر، عوارض جانبی و هزینه درمانشان متفاوت هستند.
مشکلی که برطرف می شود .

یک تعریف استاندارد از عرق کردن بیش از اندازه ، هنوز تعیین نشده است. تعیین کمیت تولید عرق در تحقیقات دامنه ای از نرمال - به مقدار کمتر از دقیقه ۱ الی ۲ میلی لیتر  تا تولید کمتر از mg ۱۰۰ عرق در یک زیر بغل ظرف ۵ دقیقه، یا کمتر از mg۵۰ ظرف یک دقیقه قرار دارد. انتقاد اساسی به این پارامترهای اندازه گیری ، این حقیقت است که مساحت سطح را به حساب نمی آورند. در نتیجه، افراد کوچکتر ممکن است علی رغم عرق کردن بیش از حد و ناتوانی، در زیر این تعریف کمی قرار بگیرند. برای مقاصد عملی، هر سطحی از عرق کردن را که با فعالیتهای زندگی روزمره تداخل داشته باشد می توان به عنوان تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز  تلقی نمود.

علائم تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز

علائم عرق کردن بیش از حد ، به طور عمومی در نوجوانی آغاز می شود، اما حتی ممکن است که در سنین پایین تر رخ دهد. در تحقیقی بر روی بیماران تایوانی با علائم تعرق بیش از حد کف دست، ۷۵٪ آن را از آغاز کودکی داشته اند و بقیه آن را در بلوغ نشان داده اند. یک بررسی جدید از نمونه معروف ملی، شامل ۱۵۰۰۰۰ خانواده در آمریکا، میانگین سن آغاز در ۲۵ سالگی را نشان داد. میانگین سنی آغاز هایپرهیدروز زیر بغل ۱۹ سالگی و هایپرهیدروز کف دست ۱۳ سالگی بود. در بعضی از بیماران، تولید عرق می توانست ۴۰ برابر حد نرمال (دقیقه ۱ الی ۲ میلی لیتر  ) باشد؛ تعریف مقدار نرمالی که در یک تحقیق ارائه شده بود. بیماران عمومأ با عرق کردن در یک منطقه آناتومیکی (یا بیشتر) نظیر زیر بغل ها، کف دستها، کف پاها یا صورت حاضر می شدند. این تحقیق آمریکایی نشان داد که ۵۱٪ از بیماران مبتلا به تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز تنها در زیر بغل یا ترکیبی با جای دیگر دچار بودند، و ۵ /۹ ٪ تظاهر بیماری در زیر بغل را گزارش دادند. تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز کف دست به تنهایی، یا در ترکیب با سایر نقاط دیگر برای ۲۵٪ از بیماران، و بتنهایی برای ۱٪ از بیماران تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز دست گزارش شد. هایپرهیدروز کف پا به تنهایی یا در ترکیب با سایر نقاط برای ٪۳۰ از بیماران گزارش شد. تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز صورت در ۱۰٪ از بیماران گزارش شد.

از آنجایی که هیچ تعریف معتبری برای تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز  وجود ندارد، بنابراین، معقول است که این وضعیت را در افرادی تشخیص دهیم که عرق کردن بیش از حدی را گزارش می دهند که فعالیتهای زندگی روزمره آنها را دچار اختلال می نماید. شاخص بالای تردید برای تشخیص این وضعیت ضروری است، چرا که بخش قابل توجهی از بیماران نمی فهمند که دچار وضعیتی پزشکی هستند و یا بیش از آن خجالت می کشند که به دنبال کمک باشند. داده ها و اطلاعات کانادایی گزارش داده اند که ۷۵٪ از مردان و ۶۵٪ از ن مبتلا به هایپرهیدروز، درباره وضعیت خود با پزشکشان م نکرده بودند.

یک جزء اصلی از ارزیابی بالینی بیماران با هایپرهیدروز عبارت است از: تصدیق اهمیت اثر این وضعیت بر کیفیت زندگی بیماران. یک تحقیق جدید در آمریکا گزارش داده است که ۳۴٪ تا ۴۷٪ از بیماران احساس کرده اند که عرق کردنشان بر محدودیت ها در کار، ملاقات کردن با مردم، و وضعیت های رومانتیک یا خودمانی اثری متوسط تا شدید داشته است. این تحقیق همچنین گزارش داد که ۳۲٪ از بیماران با تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز زیر بغلی نشان دادند که عرق کردنشان بندرت قابل تحمل بوده یا غیر قابل تحمل است، و بیشتر اوقات یا همیشه مخل فعالیت های روزمره آنهاست. ۳۵٪ از بیماران مقدار زمان صرف شده در فعالیتهای فراغت را شرح داده اند. بیش از ۵۰٪ از بیماران با تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز زیر بغلی در گزارش تحقیقی آمریکا گزارش داده اند که دلگرمی کمتری دارند. ۳۴٪ گزارش داده اند که احساس ناکامی می کنند. ۳۸% گزارش داده اند که در فعالیت های روزمره احساس باطل بودن و ناامیدی دارند. و ۲۰٪ گزارش داده اند که احساس افسردگی می کنند.

تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز  اثری عمیق بر تعاملات اجتماعی و فعالیتهای مزبور به کار دارد. تعاملات روزمره اجتماعی، نظیر نگاه داشتن دستها، دست دادن، یا در آغوش گرفتن کاری خجالت آور می شود. بیماران احساس حقارت یا شرمساری را در رابطه با لباس خیس یا لکه دار و نیز بوهای حس شده گزارش می دهند. تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز کف دست به طور قابل توجهی می تواند فعالیت های شغلی و اجتماعی را تحت تأثیر قرار دهد. بیماران دشواری در نگاه داشتن ابزار، رسم کردن یا نوشتن را گزارش می دهند و اغلب کارشان در حالی تمام می شود که کاغذ با عرق لکه دار شده و یا جوهر در آن پخش شده است. در یک تحقیق ذکر شده است، مشاغلی که مستم تماس با کاغذ، ف، یا تجهیزات برقی هستند، برای بیماران دچار تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز کف دست غیر قابل دستیابی هستند. در یک تحقیق بزرگ بین چند مرکز، بیماران دچار هایپرهیدروز زیر بغل که توسط 

تزریق بوتاکس  مورد درمان قرار گرفته بودند، با استفاده از پرسشنامه اثر 

تزریق بوتاکس و تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز  مورد ارزیابی قرار گرفتند. در کل، ۷۱٪ از بیماران گزارش دادند که در مورد فعالیت های روزمره کمتر از آنچه می خواستند دلگرمی و اطمینان دارند. ۴۹٪ ناراحت یا افسرده بودند. ۳۰٪ نسبت به انجام این فعالیتها ناامید بودند. ۲۵٪ دیدارهای دوستانه با فرد محبوب خود را از دست داده بودند. ۳۲٪ حداقل حس کرده بودند که تا اندازه ای در خصوص فعالیت های جنسی دچار محدودیت شده بودند. و ۸۱٪ خود را نسبت به ملاقات افراد برای اولین بار محدود احساس کرده بودند. همان طوری که فرد می تواند انتظار داشته باشد، زمان بسیار زیادی برای فائق شدن به این مسئله صرف شده و حال آن که پیامدهای آن هم از نظر اجتماعی و هم اقتصادی منفی است.

مکانیزیم تعرق در بدن چطوری کار میکند ؟!

در حدود ۲ تا ۴ میلیون غده عرق در سرتاسر پوست پخش شده است. اغلب آنها غدد تعرق  هستند.  تقریبا در تمام مساحت سطح بدن پراکنده هستند و بیشتر آنها در کف پاها و پیشانی، و بعد از آن کف دستها و گونه ها قرار دارند. نقش اصلی غدد  تعرق وظیفه و کارکرد تنظیم حرارتی است که همچنین تحت تأثیر محرکهای هیجانی و چشایی قرار می گیرند. غدد  تعرق از لحاظ بافت شناسی از چنبره ترشح داخلی در پوست عمقی و چربی سطحی تشکیل شده است.

وظیفه تعرق دربدن به عهده غدد اکرینی است :  غدد اکرینی مستقیما به سطح پوست راه دارند. عرق ترشح شده از این غدد بی بو هستند و برای تنظیم دمای بدن ترشح می شوند. ۳میلیون غدد اکرینی در تمام سطح پوست وجود دارد که بیشتر آن ها کف دست و پا، زیربغل و پیشانی قرار گرفته اند  قابل توجه آن است که مطالعات بافت شناسی، هیچ افزایشی را در تعداد یا اندازه غدد اکرین در بیمارانی نشان نداده است که تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز داشته اند. غدد اکرین توسط رشته های اعصاب سمپاتیک عصب دار شده اند. این رشته ها در هیپوتالاموس سرچشمه گرفته و از ساقه مغز همسو یکطرفه پایین می آید و با هسته های اینترمدیولترال سلول نخاع یک سیناپس را شکل می دهد. آخرین عصب رسانی غدد عرق اکرین با رشته های عصب سمپاتیک پشت گرهی بدون پوشش میلین است. انتقال دهنده عصبی اولیه آزاد شده در انتهای نوک های عصب دور عده ای استیل کولین قرار دارد. 

اما نقش دقیق آنها در تولید عرق هنوز مشخص نشده است. با نظر به بافت شناسی غدد اکرینی در تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز ، عقیده بر آن است که هایپرهیدروز به سبب فعالیت بیش از اندازه سمپاتیک است. هایپرهیدروز ممکن است از بدکاری دستگاه عصبی سمپاتیک مرکزی ناشی شود که هسته های سلول های هیپوتالاموسی، مناطق جلو مغزی، یا ارتباطهای کولینرژیک  رو به پایین آنها را تحت تأثیر قرار می دهد. فعالیت بیش از اندازه نوروژنیکا  در هایپرهیدروز موضعی ممکن است نتیجه مافوق تحریک پذیری این مدارهای واکنش باشد که در ترشح اکرین دخیل هستند. برای این بیش فعالی نورو ژنتیک احتمالا یک مؤلفه ارثی وجود دارد، زیرا ۳۰ تا ۵۰ درصد از بیماران سابقه خانوادگی مثبتی دارند.

چه فردی مبتلا به تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز است ؟!

یک تحقیق جدید بر روی ۱۵۰۰۰۰ خانواده در آمریکا نشان داد که ۸ /۲ ٪ از جمعیت، یا ۸ / ۷ میلیون نفر از آنها عرق بیش از حد غیر معمولی داشته اند. از کسانی که هایپرهیدروز داشته اند، ۶۲٪ از آنان برای ارزیابی وضعیتشان با یک پزشک م نکرده اند. این تعداد برای آنهایی که دچار هایپرهیدروز اولیه موضعی زیر بغل بودند حتی بالاتر بوده است، چرا که ۶۱٪ از ن و ۷۳٪ از مردان با پزشک م نکرده اند. از ۸ / ۱۷ میلیون نفر که دچار تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز  بودند، ۴ / ۲ میلیون نفر اشاره بر آن کردند که عرق کردنشان بندرت قابل تحمل بوده و خیلی اوقات با فعالیتهای زندگی روزمره شان تداخل داشته است. شیوع این بیماری در افراد بین سنین ۶۴ - ۲۵ سالگی بالا بود. در مقدار شیوع هیچ تفاوت جنسی مشاهده نشد. میانگین سن آغاز ۲۵ سالگی بود. میانگین سن آغاز برای هایپرهیدروز زیر بغل ۱۹ سالگی و برای تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز کف دستی ۱۳ سالگی بود. قابل توجه آنکه این یک حقیقت است که تحقیقات دیگر آشکار نمودند که تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز  اولیه موضعی عمومأ آغازی در طول کودکی با نوجوانی داشته است. تحقیقی بر روی ۸۵۰ بیمار با هایپرهیدروز زیر بغل، کف دست یا صورت آشکار نمود که ۶۲٪ از بیماران از مدت ها قبل که به یاد می آورند، نشانه ها را داشته اند و ۳۳٪ از بیماران، آغاز را در سن بلوغ، و ۵٪ در آغاز بزرگسالی گزارش دادند. با توجه به این یافته ها، اینطور به نظر می رسد که تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز یک بیماری از دوران کودکی است که به نظر می رسد در اوایل بزرگسالی به اوج می رسد. موارد نوزادی توصیف شده اند، اما شایع نیست. بنابراین، شناسایی زودهنگام و مدیریت مناسب این وضعیت ناتوان کننده، برای پیشگیری از ناخوشی روانی اجتماعی بلند مدت ضروری است.

شیوه تشخیصی و درمان

شایع ترین نوع تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز  عبارت است از هایپرهیدروز اولیه (ناشناخته) موضعی. اما این امر بسیار مهم است که پزشک به هنگام ارزیابی کردن یک بیمار، نسبت به اثرات تبعی و ثانویه آگاه باشد. یک سابقه کامل و بررسی متمرکز، فرد را قادر خواهد ساخت تا هایپرهیدروز اولیه را از ثانویه تمیز دهد.
چند کارگروه تخصصی در مورد شناسایی، تشخیص و درمان هایپرهیدروز اولیه موضعی، هایپرهیدروز اولیه (ناشناخته) موضعی را به صورت عرق کردن موضعی بیش از اندازه، با مدت حداقل ۶ ماه بدون دلیل مشهود و با حداقل دو خصوصیت از خصوصیات زیر تعریف کرده است:

1. 
    مقارن یا نسبتأ متقارن
2.  محل فعالیت های روزمره
3. کثرت وقوع برای حداقل یک دوره در هفته
4.  سن آغاز کمتر از ۲۵ سالگی
5.  سابقه مثبت خانوادگی
6. قطع عرق کردن موضعی در طول خواب

تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز ، مرتبط با نشانه هایی نظیر تب، عرق کردن های شبانه، کاهش وزن، لنفادنوپاتی ، سردرد، یا تپش قلب باید به پزشک هشدار دهد تا بیمار را برای دلایل ثانویه بیشتر مورد ارزیابی قرار دهد. بنابراین، یک مسابقه پزشکی با تمرکز بر موضع عرق کردن بیش از حد، مدت تظاهر، نشانه های مرتبط با ناخوشی های مربوطه، سابقه خانوادگی، سن آغاز، و هر عامل آغازکننده خاص دیگر به فرد اجازه خواهد داد تا هایپرهیدروز اولیه را از ثانویه تفکیک نماید.

درمان های موضعی تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز

خصوصیت درمان های موضعی برای هایپرهیدروز عبارت است از دوام کوتاه مدت تأثیر، با درجه تأثیر محدود به موارد ملایم از هایپرهیدروز موضعی. اگرچه بیش از ۹۰ ترکیب مختلف موجود است، اما هگزاهیدرات کلرید آلومینیوم به عنوان مؤثرترین عامل مؤثر موضعی شناخته می شود. کلرید آلومینیوم به صورت محلول ٪۲۵ - ۲۰ در آب یا اتانول موجود است. مکانیزم عمل، شامل ایجاد مانع مکانیکی در برابر منفذ غده عرق اکرین است. استفاده بلند مدت از محصولات کلرید آلومینیوم متناظر است با تغییرات بافت شناسی نظیر تحلیل رفتن سلول های ترشحی. پیش از استفاده، پوست خشک می شود تا از تحریک جلوگیری شود. به نظر می رسد این امر، محدود کننده ترین اثر جانبی این محصول است. مورد استعمال اصلی کلرید آلومینیوم، برای تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز زیر بغلی است. اما، همچنین به نظر می رسد که در هایپرهیدروز کف دست نیز اثری کوتاه مدت دارد. محصولات موضعی دیگر شامل گلیکوپیرولات  است. یک محصول آنتی کولینرژیک، که به صورت پدهای موضعی برای موارد ملایم از هایپرهیدروز موجود است.
سایر عوامل استفاده شده دیگر برای هایپرهیدروز شامل گلوتار آلدئید ۱۰٪ و فرمالدئید است. اما استفاده از این محصولات به سبب احتمال بالای تحریکات پوستی و حساسیت آلرژیک پوستی، محدود است .

درمان تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز با تزریق بوتاکس

مطالعات و بررسی های متعدد، اثربخشی 

تزریق بوتاکس  را برای درمان هایپرهیدروز تأیید کرده اند. تزریق های درون پوستی به طور آشکار ایمن و بخوبی قابل تحمل بوده ومعرف جایگزینی مناسب رشد و ترقی در معالجه تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز  است. 

بوتاکس  توسط باکتری بی هوازی تولید می شود. هفت نوع مختلف 

بوتاکس شناسایی شده اند. اما به نظر می رسد که 

بوتاکس A  نیرومندترین آنها باشد .

 مکانیزم عمل 

بوتاکس  عبارت است از جلوگیری از آزاد شدن استیل کولین در کارکرد عصبی- عضلانی و در نرونهای کولینرژیک دستگاه عصبی خودکار. 

تزریق بوتاکس  منجر به یک کاهش متمرکز و طولانی و با این حال قابل بازگشت در انتقال کولینرژیک می شود.

بوتاکس B  نیز در مطالعات و پژوهش های معدودی برای درمان هایپرهیدروز مورد استفاده قرار گرفته است. به نظر می رسد که آغاز عمل، سریع تر و پخش شدگی بیشتری داشته باشد. بروز عوارض جانبی موضعی و سیستمیک، استفاده از آن را در درمان هایپرهیدروز محدود کرده است.

تزریق بوتاکس برای درمان تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز زیر بغل توسط دو آزمایش تصادفی و کنترل شده کلینیکی در ۴۶۵ بیمار مورد ارزیابی قرار گرفته است. که با مقدار تولید عرق بیشتر از ۵۰ میلی گرم در دقیقه به طور تصادفی برای ۲۰۰ واحد 

تزریق بوتاکس  انتخاب شدند. پس از یک دوره ۲ هفته ای، درمان ها معلوم شد که تعرق بیش از حد یا هایپرهیدروز در زیر بغل درمان شده است .

 در کل، ۴/۸۱٪  کاهش در تولید عرق با تزریق ۲۰۰ واحد 

بوتاکس  ، و ۵.۷۶٪ کاهش تزریق  با ۱۰۰ واحد 

بوتاکس  دیده شد. اما اندازه گیری های پیگیری از مقدار تولید عرق هیچ مزیتی را برای دوز بالاتر نشان نداد. ۶۳٪ از بیماران گزارش دادند که کاملا راضی شده اند. ۲۹٪ گزارش دادند که راضی شده اند. و ۸ گزارش دادند که تا اندازه ای راضی شده اند. قابل توجه این حقیقت است که ۹۸٪ از بیماران اظهار کردند که این درمان را به دیگران توصیه خواهند کرد.

درمان سردردهای میگرنی با تزریق بوتاکس

تزریق بوتاکس به عنوان یک روش موثر برای رفع چین و چروک پوست مورد استفاده قرار میگیرد ، اما محققان به این نتیجه رسیده اند که 

تزریق بوتاکس می تواند در درمان سردرد های مزمن و میگرنی بسیار موثر باشد ؛ امروزه 

تزریق بوتاکس به عنوان جدیدترین درمان سردرد میگرنی مطرح می باشد و در حال حاضر درمان سردردهای میگرنی با 

تزریق بوتاکس در بسیاری از کشورهای دنیا به دلیل مزایای زیادش طرفداران بسیاری در بین بیماران دارد پیدا کرده است ؛ در این مقاله تخصصی 

اکسیر شهرک غرب  در ادامه به آن خواهیم پرداخت .

انواع سردرد 

سه تا از شایع ترین انواع سردرد ها عبارت اند از :

1. سردرد تنشی
2. سردرد میگرنی 
3. سردرد خوشه ای 

درمان هر کدام از این نوع سردردها با 

تزریق بوتاکس  توسط پزشکان مختلف گزارش شده اند که به خوبی به 

بوتاکس  پاسخ داده اند. در شیوه کلینیکی ، مواجه شدن با بیمارانی که سردردشان به نوعی بین این سه نوع کلاسیک از سردرد همپوشانی داشته باشد شایع است.

 بیمارانی که باید آنها را برای درمان سردردها به وسیله 

تزریق بوتاکس  در نظر گرفت، شامل آنهایی هستند که فقدان بهبود از دارو درمانی پیشگیرانه  را نشان داده اند. آنهایی که رویدادهای سخت و غیرقابل تحملی را از ناحیه داروهای پیشگیرانه متحمل می شوند، آنهایی که از داروهای روزانه سر باز می زنند و کسانی که نسبت به درمان میگرن حاد منع استفاده دارند. به علاوه، درمان با 

تزریق بوتاکس  می تواند به راحتی قابل ترجیح بوده و هزینه ای کمتر و با اثرات جانبی کمتری نسبت به درمان های دیگر داشته باشد؛ و به این ترتیب به عنوان درمان خط اول در نظر گرفته شود. به طور ایده آل توسط فردی ماهر در تفکیک قائل شدن تشخیص سردرد تشخیصی دقیق باید انجام شود.

 ارزیابی بیمار قبل از درمان سردردهای میگرنی با تزریق بوتاکس

پزشکان متخصص نشان داده اند که بار اقتصادی سردرد میگرن به طور برجسته بر روی دوش بیمار و کارفرمایان آنان به شکل روزهای بستری و کاهش بهره وری است. از این رو، از لحاظ بالینی سودمند است که با پزشکان دیگر و شخص ثالث ارتباط برقرار شود تا وضعیت پیش از درمان و سطح واکنش و پاسخ بیمار به درمان، به گونه ای عینی تعیین کیفیت شود. اهداف اندازه گیری هایی که می توانند مستندسازی درمان های سردرد را تسهیل نمایند عبارت هستند از:

•  ارزیابی کلی و مقیاس درد 
• ارزیابی کلی پزشک 
•  تعداد روزهای سردرد یا تجویز داروی داده شده در طول ۳۰ روز گذشته (دفتر یادداشت روزانه)
•  امتیاز میداس (اثر سردرد بر روی شغل و فعالیتهای زندگی روزمره را اندازه گیری می کند) 
• شاخص هیت  (اثر سردرد بر روی شغل و فعالیتهای زندگی روزمره را اندازه گیری می کند) 
• همچنین سودمند خواهد بود که یک تاریخ مبنا را به صورت سیستماتیک انتخاب کنید  و مکان و دوز تزریق ها را به شیوه ای استاندارد شده ثبت کنید 
  
  

در حالی که بعضی از بیماران ظرف چند ساعت یا چند روز تجربه خواهند کرد که سردردشان به طور قابل توجهی تسکین پیدا کرده است، اما برای بیماران معمول تر آن است که به گونه ای تدریجی بهبود پیدا نمایند؛ به گونه ای که مقدار ۸۰٪ از بیماران در بعضی از پژوهش ها سطح بالایی از تسکین را پس از چهار تا پنج درمان به دست می آورند. از آنجایی که درمان با 

تزریق بوتاکس  به طور معمول سردردها را کنترل می کند، اما درمان نمی نماید و از آنجایی که بهبودها به طور معمول افزایشی هستند، بنابراین، مهم است تعیین شود که آیا بیمار ؛  پیش از آغاز دوره درمان ها با 

تزریق بوتاکس  می تواند از عهده آن بر آید یا نه ؟! در حالی که بعضی از متخصصین پوست در استفاده از 

تزریق بوتاکس  بسیار ماهر هستند، اما بررسی های پاتوفیزیولوژی سردردها و مدیریت کردن تجویز داروی سردرد دیگر باید به طور معمول بر عهده پزشک اصلی بیمار یا نورولوژیست گذاشته شود.

این بخش از کار معقول است، چرا که مهارت فنی متخصصین پوست در استفاده از 

تزریق بوتاکس  است و آنها آموزش محدودی در خصوص بررسی و تشخیص تفکیکی سردرد دارند.

 مقدار دوز 

تزریق بوتاکس  ، مکان های 

تزریق بوتاکس  ، و تکرار درمان ، همگی برای یک بیمار خاص تطبیق داده می شوند و در همان حال در درون پارامترهای خاص عموما پذیرفته شده ای باقی می مانند. در کل، بیمار تشویق می شود تا برنامه جدید داروها برای میگرن را ادامه دهد (برای مثال، استامینوفن، داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی، و تریپان ها) تا آن که ممکن بشود با پدیدار شدن اثرات درمان با 

 بوتاکس  آنها را کاهش داد. همچنین بیماران تشویق می شوند تا عواملی را شناسایی کنند و تا حد امکان از آنها پرهیز نمایند که سردردهای آنها را آغاز می کند (برای مثال استعمال دخانیات، سر و صدا و بعضی از غذاهای خاص)

 شیوه های درمانی تزریق بوتاکس برای درمان سردردهای میگرنی

اغلب موثرترین راه برای استفاده از 

بوتاکس  وجود بیماری و شناسایی منطقه هایی است که درد از انجا اغاز می شود و پخش می گردد این کار با داشتن فرد بیماری کامل می شود که بتوان با انگشت ، نقطه حداکثر ناخوشی را مشخص کرد (بدون این دستورالعمل، بیماران ممکن است با چندین انگشت به منطقه ای کلی از ناراحتی اشاره کنند). آنگاه هر کدام از این منطقه های شناسایی شده توسط بیمار، مورد 

تزریق بوتاکس  قرار می گیرد (معمولا با مقادیری بین ۴ و ۱۲ واحد از 

بوتاکس   در هر منطقه تزریق و فاصله ۱ تا ۳/۵ سانتیمتر از هم ).

  این شیوه درمان سردردهای میگرنی با 

تزریق بوتاکس یعنی به دنبال درد رفتن» گاهی می تواند نتایجی رضایت بخش را با استفاده از مقادیر نسبتا کم از

بوتاکس  به وجود آورد. در مواردی که 

هزینه بوتاکس  مانعی نباشد، تزریق در پیکربندی های سر افرد می تواند اثربخش تر از یک شیوه صرف به دنبال درد رفتن» باشد، این را با تزریق کردن مقادیر بیشتر 

بوتاکس در مناطق خاص مشکل دار می توان بهبود بخشید.

گهگاه ، بیماران مناطقی از دچار شدگی را بر روی پوست سر مشخص می کنند که در آنجا رشته های عضلانی اندکی برای 

تزریق بوتاکس  وجود دارند. این مناطق و همچنین مناطق عضلانی تر، به طور معمول به 

تزریق بوتاکس پاسخ می دهند و این امر مؤید این اظهار است که مزایای درمان سردردهای میگرنی با 

تزریق بوتاکس  ، حداقل تا اندازهای ناشی از مکانیزم هایی غیر از آرام بخشی مستقیم عضله است.

در مناطقی که از لحاظ آرایشی مهم هستند (برای مثال: صورت و پیشانی)، لازم است تا تزریق به صورتی متقارن انجام شود، به صورتی که آرام بخشی عضله در هر دو سمت صورت و پیشانی برابر باشد و تقارن چهره ای حفظ گردد. دلیل دیگر برای حفظ تقارن (حتی در مناطق غیر آرایشی نظیر عضلات آهیانه یا پشت گردن ) آن است تا این احتمال کاهش پیدا نماید، پس از آنکه دردناک ترین مناطق اصلی ناراحتی مورد درمان قرار گرفتند، این ناراحتی در سمت کنترالترال آشکار می شود. به بیان کوتاه، در مورد مناطق غیر آرایشی ذکر شده است که گاهی کافیست تا سمت بدون نشانه بیماری را تنها با ۵۰٪ از دوز استفاده شده در سمت نشانه بیماری، مورد عمل قرار داد. برای مثال، اگر بیمار ذکر کند که میگرن به طور معمول در منطقه آهیانه چپ آغاز می شود، آنگاه درمان مفید می تواند چهار دوز از ۸ واحد  

تزریق بوتاکس در سمت چپ عضله آهیانه ای و چهار دوز از ۴ واحد از  

تزریق بوتاکس در عضله آهیانه ای راست باشد.

 هنگامی که سردرد تنشی مؤلفه اصلی مشکل باشد، آنگاه یک بیمار ممکن است ناراحتی را در هر یک از دو سمت ماهیچه جوشی احساس نماید. در چنین مواردی، هر دو ماهیچه جوشی با سه تا پنج دوز ۸ تا ۱۲ واحدی از

بوتاکس  با استفاده از سرنگ ۳۰ واحدی و سوزن ۱ اینچی (۵ / ۲ سانتیمتری) مورد تزریق قرار می گیرد.

همانند تزریق های دیگر برای  سردرد، توصیه شده است که بیمار با نشان دادن مکان های دقیق ناراحتی، کمک و مشارکت نماید. هنگامی که 

تزریق بوتاکس به  ماهیچه های ماستر انجام شد، می تواند سودمند باشد که همچنین با سه تا چهار دوز ۴ تا ۱۲ واحدی در هر سمت، به ماهیچه های گیجگاهی- آهیانهای تزریق شود.

اگر دچار شدگی در ماهیچه ماستر وجود داشته باشد، آنگاه از معاینه و لمس دستی ماهیچه (در بخش خلفی دهان، بعد از دندان های آسیاب پایینی) استفاده می شود. 

اگر ماهیچه پتریگوئید نازک باشد، سردرد و یا ناراحتی عضله ماستر را می توان با تزریق کردن ۵ تا ۱۰ واحد 

بوتاکس  در هر سمت از ماهیچه بالی درونی بهبود بخشید.

طول درمان  سردردهای میگرنی با تزریق بوتاکس

افراد تحت درمان سردردهای میگرنی با 

تزریق بوتاکس ، ممکن است ۲-۳ هفته پس از اولین مداوا برای ارزیابی نتایج دعوت شوند. درمان های اضافی با 

تزریق بوتاکس  به طور کلی در فاصله های زمانی ۶ تا ۱۰ هفته ای صورت می گیرد که این امر به نیازهای بیمار بستگی دارد. بیماران (نه بندرت) برای تزریق های بیشتر 

 بوتاکس باز می گردند، در حالی که عضلات مورد تزریق، همچنان از درمان قبلی بسیار شل هستند. این امر منجر به اعتقاد بیشتر برای این نظریه میشود که تزریق های 

 بوتاکس با مکانیزمی غیر از - یا علاوه بر شل کردن عضلات مانع از درد می شود.

اکنون نسبت به گذشته نگرانی کمتری از احتمال ایجاد آنتی بادی ها در برابر 

تزریق بوتاکس  در زمانی وجود دارد که بیماران مکررأ مورد درمان قرار بگیرند (شاید بیش از هر ۸ هفته) و ایا دوزهای بالا (برای نمونه، بیش از ۱۰۰ واحد در درمان دریافت کنند.

 در مطالعه ای که روی بیماران  تحت درمان سردردهای میگرنی با 

تزریق بوتاکس  انجام شد 80 درصد بیماران تزریق بوتاکس، کاهش شدت سردرد یا تعداد حملات سردرد و یا هر دو مورد را گزارش کرده اند.حدود 60% بیماران تزریق بوتاکس به درمان سردرد یا بوتاکس را عالی گزارش کرده اند، بطوریکه حملات سردرد میگرن کاملا از بین رفته است، در حدود 19,5% بیماران کمی بهتر شده است و 20 درصد تغییری در شدت و تعداد حملات سردرد گزارش نکرده اند. 

طول  درمان سردردهای میگرنی با 

تزریق بوتاکس حدود ۴ ماه (حداقل ۳ ماه و حداکثر ۶ ماه) است و بعد از این مدت باید

تزریق بوتاکس مجدد انجام شود ولی گفته شده که با تکرارا تزریق ها، طول این مدت بیشترشده و در بعضی مواردبعد از 5 بار تزریق بوتاکس عضلات آتروفی شده و نیاز به تزریق بوتاکس مجدد از بین میرود.

چگونه با روش های خانگی از شر موهای زائد خلاص شویم ؟!

همه جای بدن انسان به استثنای کف دست و پا دارای فولیکول مو است . در خانم ها فولیکول های صورت ، بازو و بدن، موهای نازک و تقریبا غیرقابل رؤیتی دارند که عموماً جلب توجه نمی کند. لکین بعضی اوقات این موها چنان زبر و ضخیم یا تیره اند که کاملا قابل رویت می باشند. عوامل نژادی و خانوادگی در میزان رشد موی صورت و بدن افراد دخالت دارند مثلا سفید پوستان از سیاه پوستان پر مو تر اند. اکثر خانم های نژاد مدیترانه ای در ۸۰ سالگی روی صورت خود موهای زیری در می آورند. اگر در خانم ها گرایش خانوادگی به پرمویی صورت وجود نداشته و افزایش مو نسبتاً ناگهانی یا سریع باشد، ممکن است مشکل هورمونی در بین باشد. ممکن است یک زن مبتلا به اختلالات دهی آدرنال یا تخمدان ها، هورمون مردانه ی بیشتری تولید کند و علائم مردانگی مثل موهای زبر و تیره در صورت او پدید آید. رشد غیر طبیعی مو در صورت قسمت پایین شکم و اندام ها نیز پیش می آید
گاهی پرمویی از عوارض جانبی مصرف بعضی داروها مثل کورونها. ماتیوکسیدیل و دیار ولید می باشد. افزایش مو به دلیل مصرف برخی از داروها معمولا با قطع مصرف دارو قابل برگشت است ولی برای این کار ماهها وقت لازم خواهد بود.
افزایش موی صورت پس از یائسگی نسبتا شایع است. موهای لب فوقانی، چانه و اطراف صورت، تیره تر، ضخیم تر و زبرتر می گردند. وقتی افزایش مو خواه در دختر و خواه در پسر در زمان بچگی پدید آید، کودک باید بطور قطع برای ناراحتیهای فیزیکی تحت آزمایشات مناسب قرار گیرد.

از بین بردن موهای اضافی صورت

خانم ها برای استتار یا از بین بردن موهای اضافی چندین روش مختلف را بکار می برند. روش های موقت برای 

رفع موهای زائد عبارت اند : موها می توانند به وسیله بلیچ ناپدید گردیده و یا با کشیدن توسط موچین ، کوتاه کردن، اصلاح کردن و بکار بردن موم، سایشهای مکانیکی و موبرهای شیمیایی موقت از بین برده شوند. تنها 

روش از بین بردن دائمی مو های زائد 

الکترولیز کردن موها برای از 

بین بردن موهای زائد است هر کدام از روشهای فوق دارای مزایا و معایبی است و انتخاب هر کدام از روش ها بستگی به قوام مو، محل و میزان رشد آن و سلیقه ی شخص دارد.
تراشیدن روش رایج برای از

 بین بردن موهای زیر بغل و ساق پا در خانمها است. اما اکثر آنها تراشیدن صورت را روشی مردانه میدانند، برعکس عقیده ی عمومی اصلاح و سایر روش های موقتی موبری در ساختمان، رنگ و میزان رشد مو اثری نمی گذارند. موی بالاتر، از پوست بافت مرده است و هر کاری روی آن صورت بگیرد در رشد مو بی تأثیر است. اینکه به نظر می رسد اصلاح مو را ضخیم می کند به این دلیل است که موی کوتاه کمتر از موی بلند قابل انعطاف است و لذا مو زبر و ضخیم به نظر می رسد، اصلاح کردن معایب مشخصی دارد، برای اجتناب از احساس زبری و بلندی مو باید هر روز عمل اصلاح تکرار شود. همچنین اگر از تیغ تازه استفاده نشود پوست تحریک خواهد شد.

بلیچ، ساده ترین و کم خرج ترین روش 

رفع موهای زائد صورت است بخصوص موهای اضافی لب فوقانی با کناره های صورت برای ساختن محصول خانگی ۳۰ سی سی از پراکسید هیدروژن را با ۱۰ تا ۲۰ قطره آمونیاک مخلوط کنید. محلول بلیچ را بلافاصله پس از آماده شدن بکار ببرید. عمل پراکسید هیدروژن به محض اضافه کردن آمونیاک آغاز می گردد. اگر سوختگی پیش آمد اول بلیچ را بردارید و در غیر این صورت آن را به مدت ۱۵ تا ۳۰ دقیقه نگاه دارید. اگر مو با یکبار استفاده، بلیچ شد یک یا چند روز دیگر آن را تکرار کنید
موبرهای شیمیایی برای 

از بین بردن موی اضافی صورت نیز مؤثر است ولی ممکن است پس از استفاده از این فرآورده تحریک پوست رخ بدهد، زیرا ترکیب پوست و مو تقریبا یکی است و هر ماده ای که روی مو اثر تخریبی داشته باشد در گستره ی خاصی در پوست نیز تأثیر می گذارد. در ضمن فراموش نکنید که به دقت دستورات دسته بندی را بکار ببندید. استفاده از موم یکی از قدیمی ترین روش های از بین بردن مو است. موم کردن عبارت از کاربرد لایه نازکی از موم گرم و نرم شده در پوست است. موم با سرد و سفت شدن، موها را در خود نگه می دارد. سپس موم در جهت خواب موها از روی پوست برداشته می شود و موها را نیز با خود بیرون می کشد. بدین ترتیب موم کردن شبیه موچینی در سطحی وسیع است، موم سرد نیز وجود دارد. وقتی از موم سرد استفاده می شود یک تکه از لباس با پارچه روی لایه نازکی از موم کشیده و سپس موم برداشته می شود و موهای فرورفته در موم و پارچه نیز کنده می شوند. در این روش چون موها عمقی تر و از زیر سطح پوست کنده می شوند اثر آنها چندین هفته دوام می یابد أما بعد باید منتظر رشد مجدد مو شد تا به حد کافی بلند گردیده و موم کردن تکرار شود.
موچینی روش مناسب دیگری است، هیچگونه شواهد علمی در دست نیست که نشان بدهد چیدن موها آنها را ضخیم تر یا تیره تر کرده با رشد آنها را افزایش می دهد. خانم ها عموما ابروهایشان را می چینند بدون اینکه آنها ضخیم تر، تیره تر با انبوه تر گردند، لذا برای چیدن مو در جاهای دیگر نباید نگرانی وجود داشته باشد. شواهدی موجود است که نشان می دهد چیدن مو پس از سالها باعث کاهش رشد آنها می گردد
موهای ضخیم و تیره، کوچک و بی رنگ می گردند. رشد مجدد برای وم تکرار موچینی در جاهای مختلف، بسته به تراکم و سرعت رشد مو در ناحیه مورد نظر ممکن است از ۲ تا ۱۲ هفته طول بکشد.

روش از بین بردن دائمی مو های زائد 

الکترولیز کردن موها برای از 

بین بردن موهای زائد  است  که در آن ریشه ی مو به وسیله ی جریان الکتریکی تخریب می شود. سوزن سیمی خیلی نازکی به مجرای فولیکول مو وارد می کنند و به سمت فولیکول مو پیش می روند تا به ریشه ی مو برسند. سپس جریان الکتریکی از طریق سوزن عبور داده شده ریشه را تخریب می کند و مو را از بین می برد و مو به راحتی برداشته می شود
یکی از مزایای الکترولیز این است که اگر درست انجام بگیرد این است که  

روش از بین بردن دائمی مو های زائد  میباشد
الکترولیز روشی است کند، کسل کننده و پرخرج که باید هر مو جداگانه تخریب شود. مثلا چندین ماه طول می کشد تا فقط موهای نواحی محدود لب بالا و چانه برداشته شود، در جریان الکترولیز گاهی رشد مجدد موها را داریم که به دلیل این است که چون ریشه ی مو زیر سطح پوست قرار گرفته عمل کورکورانه انجام میشود و سوزن با ریشه مو تماس حاصل نکرده است. درمان با الکترولیز ممکن است بخصوص در نواحی حساس مثل لب بالا ناراحت کننده باشد.
در ضمن استفاده از سوزن استریل و برای هر مریض سوزن جداگانه بسیار اهمیت دارد. چون امکان انتقال ویروس هپاتیت یا ایدز با سوزن هایی که به طور مناسب انتخاب نشوند وجود دارد .

علت ریزش مو از خیال تا واقعیت !!!

ریزش موها ریزش طبیعی مو تا چه حدی است؟

ریزش مو به طور طبیعی در عرض یک روز می تواند بین ۵۰ تا ۱۰۰ تار مو متغیر باشد هنگامی که ۲۵٪ از موهای شما یا بین ۲۲ ۰۰۰ تا ۲۷۵۰۰ تار مو از دست برود طاسی به وضوح دیده می شود
ریزش دائمی مو هنگامی رخ میدهد که فولیکولهای مو تخریب شده باشند. علل شایع آن عبارتند از :

• عفونت های قارچی
• باکتریایی با ویروسی
• مواد شیمیایی
• سوختگی ها
• یخ زدگی ها
• بیماری های پوست سر و برخی ضایعات ارثی

ریزش موقتی موها بدون آسیب دائمی به فولیکولهای مو رخ می دهد و علل شایع أن عبارتند از :

 فقر رژیم غذایی و کمبود هورمون ( 

مشاوره تغذیه و رژیم لاغری ) 

داروها و مواد شیمیایی

جراحات مکانیکی 

اضطراب

رژیم غذایی و ریزش مو

رژیم غذایی و ریزش مو رابطه مستقیم با هم دارند ، رژیمی که شدید کمبود پروتئین داشته باشد در رشد مو اثر خواهد گذاشت زیرا مو اساسا از پروتئین تشکیل شده است. افراد در هر گروه سنی لازم است پروتئین مناسب مصرف کنند تا رشد معمولی مو حفظ شود. افراد گیاهخوار، آنها که مطلقا از رژیم بدون پروتئین استفاده می کنند و مبتلایان به بی اشتهایی عصبی که غذای کمتری میخورند به سوء تغذیه پروتئینی دچار می شوند. در  چنین مواردی مو باریک تر می گردد و سرانجام به مرحله ی استراحت کشیده می شود. ۲ تا ۳ ماه بعد ریزش شدید مو آغاز می گردد. ( 

مشاوره تغذیه و رژیم لاغری )  این مرحله با استفاده از مقدار مناسب غذای حاوی پروتئین قابل پیشگیری و برگشت است 
برخی رژیم های غذایی منجر به کم خونی فقر آهن می شود که می تواند باعث 

ریزش مو شود

سایر علل ریزش مو

معمولا بین ۶ هفته تا ۳ ماه پس از ابتلاء به هر نوع بیماری توام با تب بالا، ریزش زیاد مو هر کس را نگران خواهد کرد. این نوع 

ریزش مو معمولا گذرا بوده و در طول چند ماه رشد طبیعی آن از سر گرفته خواهد شد.
بدکاری غده تیروئید (پرکاری و یا کم کاری) ممکن است منجر به ریزش مو گردد که با درمان مناسب قابل برگشت است.
ریزش مو به علت کشیدگی و سفت بستن آن به هر نوع کشش طولانی و بافت سفت، باعث ریزش موقتی مو به نام آلوپسیای کششی می شود. ریزش مو ۳ تا ۶ ماه طول می کشد و بتدریج متوقف می شود و بعد به آرامی شروع به رشد مجدد می کند. اما اگر این قبیل مدل های مو سالهای زیادی ادامه یابند ممکن است منجر به ریزش مو گردند. این نوع ریزش مو اغلب در پیشانی و کناره های پوست سر و جایی که مو تحت بالاترین فشار است پیش می آید. ریزش مو فقط پس از استفادهی مکرر از مدلهای مذکور رخ می دهد و با انتخاب گاه به گاه این قبیل مدلها این عارضه پیش نمی آید.

حاملگی و ریزش مو

این نوع ریزش مو ، معروف به آلوپسی بعد از زایمان عادی و گذرا است. وقتی زن حامله ( 

ماساژ بارداری و انواع ماساژ ) است ریزش موی أو زیادتر از معمول نیست اما پس از زایمان تعداد زیادی مو به صورت غیر عادی به مرحله استراحت از دوره رشد مو رسیده می ریزند. افزایش ریزش مو حدود ۳-۲ ماه پس از زایمان اتفاق می افتد و در این موقع است که خانمها متوجه می شوند موی فراوانی با برس و شانه بیرون می ریزد. افزایش ریزش مو حدود ۶-۱ ماه ادامه می یابد. سپس رشد طبیعی مو از سر گرفته می شود. این نوع ریزش مو ممکن است پس از سقط نیز دیده شود. البته نه همه ی مادران جدید دچار آلوپسی پس از زایمان می شوند و نه همه ی خانمها با هر بار حاملگی

قرص های ضد حاملگی و ریزش مو

تعداد واقعأ کمی از خانم ها موقع استفاده از قرصهای ضد حاملگی به ریزش موقتی مو دچار می شوند و اکثرا پس از قطع دارو ریزش مو رخ می دهد. این روش ممکن است حدود ۶ماه طول بکشد و سپس متوقف شود. ۶تا۱۲ ماه پس از آنکه 

ریزش مو قطع شد، موی سر مجددا شروع به رشد می کند.

ریزش مو و طاسی ناحیه ای

آلوپسی آره آتا نوعی طاسی است که حدود ۱٪ مردم به آن مبتلا هستند. ( 

مزوتراپی موی سر ) معمولا به صورت یک یا دو لکه طاسی در سر و به اندازه سکه ای به قطر آتا 3cm یا بزرگتر دیده میشود. شروع آن ناگهانی است و ممکن است اندازه ی آن با ریزش موهای اطراف بزرگتر شود. در اکثر موارد فقط لکه های کمی ظاهر می شود و پس از چند هفته ریزش موها متوقف می شود. اما عارضه ممکن است پیشرفت نموده، لکه های بی مو با هم یکی شده و طاسی کامل ایجاد شود. علت آن را مکانیسم های آوایمیون می دانند. چون مو مجددأ خودبخود رشد میکند در موارد خفیف درمانی لازم ندارد. اما بهتر است در مورد معالجه با درماتولوژیسیت مشاوره شود.
درمان استفاده از کرم ها و تزریقات در مناطق بی مو است. پیوند مو مطلوب نیست زیرا تکه های پیوند شده نیز ممکن است دچار طاسی گردند. اغلب در أنواع محدود آلوپسی آره آتا قسمتهای بی مو با مدل دادن موی سر پوشیده می شوند.

ریزش موی نوع نه

اکثر خانم ها وقتی سنشان بالا می رود موهای سرشان به طور پراکنده کم پشت میگردد. ( 

مزوتراپی موی سر )  این ریزش مو ممکن است مثل طاسی مردانه با عقب رفتگی خط مو همراه باشد. اما اکثرا کم پشتی پراکنده در تمام پوست سر دیده میشود. این ریزش مو ممکن است اولین بار پس از یائسگی ایجاد شود. خانم ها هرگز عملا طاس کامل نمی شوند. عملی ترین راه پوشاندن آلوپسی نه مدل دادن مناسب به مو است

ریزش موی نوع مردانه

طاسی نوع مردانه ( 

مزوتراپی موی سر )  بیش از ۹۰٪ ریزش موی دائمی مردها به حساب می آید. در ۴۰٪ مردهای بین سنین ۱۸ و ۳۹ سالگی و در ۹۴ مردان بالاتر از ۸۰ سال رخ می دهد. برای طاسی مرد سه فاکتور اساسی وجود دارد : وراثت. هورمون مردانه و سن.

 وراثت و ریزش مو

برای ابتلا به طاسی شما باید زمینه ارثی داشته باشید. ژنها از هر دو طرف یعنی پدر و مادر به ارث می رسند. مرد این صفت را بیشتر از طرف خانواده ی مادری به ارث می برد. وسعت طاسی و سن شروع آن، از خانواده ای به خانوادهی دیگر و در یک خانواده از عضوی به عضو دیگر متفاوت است. ب - هورمون مردانه (آندروژن)
برای ایجاد طاسی مردانه ضروری است. ( 

مزوتراپی موی سر )  خواجه ها هیچوقت طاس نمی شوند. مبتلایان به طاسی مردانه اختلال أندروژنی ندارند، به نظر می رسد که در این افراد با زمینه ارثی، فولیکول های موی سر به میزان هورمون مردانه تولید شده حساس تر باشند.
سنی که در آن طاسی مردانه شروع می شود در وسعت ناحیهی ریزش مو مؤثر است. مردی که ریزش موی او در اواخر سنین دبیرستانی و اوایل ۲۰ سالگی شروع می شود برای ایجاد طاسی گسترده مستعدتر از مردی است که از ۵۰ سالگی موهایش شروع به ریزش می کند. باید توجه داشت که فقر جریان خون در سر ایجاد طاسی نمی کند، لذا ماساژ پوست برای افزایش گردش خون سر بی فایده است، چربی زیاد مو یا شورهی شدید نقشی در طاسی مردانه بازی نمی کند. ( 

مزوتراپی موی سر ) دستکاری مفرط مو، شامپو زدن، رنگ کردن دائمی باعث خشک شدن و شکنندگی مو شده و آن را از ته و نزدیک پوست سر می شکند اما رشد بعدی مو را مختل نمیکند.

روش های درمان طاسی سر

درمان موضعی ریزش مو

هیچکدام از فرآورده هایی که در داروخانه ها عرضه می شوند بجز ماینوکسیدیل باعث پیشگیری یا درمان طاسی مردانه نمی شوند. برخی از این فرآورده ها به موها پوشش داده، آنها را پرپشت تر به نظر می آورند اما در رشد مو تأثیر نمی گذارند.

ماینوکسیدیل اساسأ به عنوان داروی ضدفشار خون خوراکی ایجاد شده بود. یکی از عوارض جانبی این دارو رشد زیاد مو در بدن می باشد و این امر منجر به استفاده از آن در طاسی مردانه شد.
با مصرف موضعی (به شکل لوسیون ماینوکسیدیل ۲٪ که در داروخانه های ایران موجود است)، عوارض جانبی ماینوکسیدیل بسیار جزئی است. زیرا غلظت دارو در مصرف موضعی پایین است و خیلی کم از راه پوست جذب میگردد. ماینوکسیدیل در طاسیهای مراحل اولیه در فرق سر مؤثرتر است. مرد جوانی که مدت زمان کوتاهی است موهایش ریخته و ناحیه طاس سر او خیلی کوچک است به درمان با ماینوکسیدیل بهتر جواب میدهد.
شروع درمان با ماینوکسیدیل را بهتر است زیر نظر پزشک متخصص پوست انجام داد. ( 

مزوتراپی موی سر )  مصرف موضعی ۲ بار در روز به فاصله ۱۲۸ به مدت حداقل ۲ ماه قبل از آنکه هر گونه رشد قابل توجه مو مشاهده شود لازم است. اگر درمان متوقف گردد ریزش مو مجددا شروع می شود. استفاده از لوسیون ماینوکسیدیل هنگام خواب مشکلی ایجاد نمی کند چون رنگ و بو ندارد و از خود اثری بر جای نمی گذارد. ماینوکسیدیل داروی شگفت آوری است که مسأله طاسی مردانه را به نوعی حل می کند.

پیوند مو

در این تکنیک تکه هایی مودار از پوست آن قسمت از سر مثل کناره ها و پشت سر که دچار طاسی نگردیده باشند را برداشته در مناطق طاس سر پیوند می زنند. پس از انجام عمل باید مواظب بود که پیوند با صدمات مکانیکی خراب نشود. پس از ۲ تا ۳ هفته موهای تازه پیوند شده می ریزند، زیرا صدمه جراحی باعث میشود که موها به طور زودرس وارد مرحله استراحت از دوره رشد شده و  بریزند. حدود ۲ تا ۳ ماه بعد موی جدیدی که دارای خصوصیات موی قسمت دهنده است شروع به رشد می کند. محل برداشت برش پس از ۲ هفته بهبود می یابد. معمولا چند جلسه پیوند ضروری است تا پوشش مناسب برای قسمت های طاس تأمین گردد. اگر شما می خواهید پیوند مو انجام دهید جراح درماتولوژیسیت خود را به دقت انتخاب کنید. پیوند مو مهارت و تجربه لازم دارد.

چه کسی به جراحی لیفت سینه احتیاج دارد ؟!

آیا شما تعجب می کنید که 

جراحی لیفت سینه نیاز دارید؟ چطور می دانید که کدام نوع جراحی سینه برای شما مناسب است؟ همه چیز بستگی به این دارد که آیا نوک   شما نیاز به بلند کردن دارند یا خیر، سینه شما باید سفت شود، و اگر میخواهید سایز سینه های خود افزایش دهید احتمالا به 

جراحی لیفت سینه  نیاز خواهید داشت .

جراحی لیفت سینه

برخی از ن از اینکه می توانند سینه خود را به شلوار خود بچسبانند، شوخی می کنند! برخی از ن اصلاْ برجستگی سینه شان قابل تشخیص نیست  ، اما ن بزرگترین منتقدان بدنشان هستند. شما هر گونه نوسان در وزن خود را می دانید. شما می دانید  کمی از حجم از سینه های خود را از دست داده اید هر چند این مقدار بسیار کم باشد و .

بارداری ، تغییرات وزن، پیری و ژنتیک باعث می‌شوند که پوست و بافت سینه، حالت الاستیک (سفتی همراه با انعطاف) خود را از دست بدهد. متخصصان انواع روش‌های 

لیفت سینه را انجام می‌دهند و آنچه که مورد نظر و سلیقه شما باشد را برایتان رقم می‌زنند.

اندازه گیری های خاصی وجود دارد که جراحان پلاستیک برای تعیین اینکه آیا شما نیاز به 

جراحی لیفت سینه دارید یا خیر ،  وجود دارد وجود دارد پس لطفا تا انتهای این مقاله تخصصی 

اکسیر شهرک غرب  همراه باشید .

چطوری شکل ایده آل سینه مشخص میشود ؟!

برای مشخص شدن شکل ایده آل سینه شما نیاز دارید باید سینه را در موقعیت خودش یعنی روی استخوان جناغ سینه قرار دهید بطوری که با سینه دیگر متقارن باشد  . (عکس بالا را ببینید).

اگر شما با یک  خط فرضی یک نوک سینه را به نوک سینه دیگر وصل کنید با خط به وجود آمده با راستای افق موازی باشد ؛ البته زیاد جای نگرانی نیست کمی نامتقارن بودن سینه عادی است .

چگونه می توان اندازه گیری های شما را تفسیر کرد ؟!

حالا برای قسمت مشخص کردن سایز و شکل ایده آل  ! شما اندازه گیری را انجام داده اید، اما منظور آنها چیست؟ این اندازه گیری برای نوع عمل

جراحی لیفت سینه   شما به دو عامل بستگی دارد:

1. فاصله بین نوک ها 
2. محل اکثریت بافت خود را در سینه خود (بالا یا پایین)

فاصله عادی میان دو سینه چقدر باید باشد ؟!

اگر  فاصله بین مرکز جناق سینه  و نوک سینه  21 سانتیمتر یا کمتر باشد:

و سینه های شما سنگین نیست، شما به بلند کردن سینه نیاز ندارید.
با این حال، اگر می خواهید سینه های خود را بزرگتر کنید، می توانید آنها را با چربی های خود و یا ایمپلنت های ( 

تزریق چربی به سینه )  افزایش دهید.

اگر فاصله بین مرکز جناق سینه  و نوک سینه  21 سانتیمتر یا کمتر باشد:

سینه (به معنی اکثر بافت خود را در قسمت پایین سینه) دارید ، شما نیاز به ایمپلنت یا 

تزریق چربی به سینه دارید .

اگر فاصله مرکز جناق سینه  و نوک سینه حدود 22 یا 23 سانتیمتر باشد:

و نوک   شما در وسط سینه های خود قرار دارند (نه در قسمت پایین)، و سینه های شما پایین تر از سنگین نیستند، ممکن است به بلند شدن سینه نیاز نداشته باشید. برای سینه های بزرگتر، به نوعی از افزایش سینه نیاز خواهید داشت.

اگر فاصله مرکز جناق سینه  و نوک سینه 22 یا 23 سانتیمتر باشد:

و نوک خود را به سمت کف یا در قسمت پایین سینه خود متمرکز می شود، و اگر سینه های بزرگتری را می خواهید، می توانید با افزایش چربی یا ایمپلنت یا 

تزریق چربی به سینه به سایز ایده آل برسید .

اگر فاصله مرکز جناق سینه  و نوک سینه 24 سانتیمتر یا بیشتر باشد:

برای رسیدن به سینه های چسبیده به 

جراحی سینه نیاز دارید. برای افزایش اندازه سینه، ایمپلنت یا 

تزریق چربی به سینه می تواند برای افزایش سینه استفاده شود.

رسیدن به سایز ایده آل سینه

اندازه گیری های بالا مطلق نیستند در عوض، آنها دستورالعمل های کلی برای کمک به شما در ارزیابی سینه ها و میزان کاهش یا کاهش وزن شما ممکن است داشته باشند. ممکن است عوامل دیگری وجود داشته باشد که جراح پلاستیک خود را در تعیین اینکه آیا شما نیاز به یک بلند، افزایش سینه یا ترکیبی دارید، هدایت کنید. 

شما میتوانید همه روزه با شماره 88361343 (021)  تماس بگیرید و مشاوره رایگان دریافت کنید مرکز 

لاغری موضعی و پیکرتراشی اکسیر شهرک غرب 

عوارض تزریق بوتاکس در اطراف چشم

عوارض تزریق های بوتاکس در منطقه پری اوربیتال معمولا مربوط به خود تزریق یا تأثیر دارو است. عوارض تزریق معمولا مربوط به درد و کبود شدن است. می توان با استفاده از یخ پیش از درمان، موضعی یا هوای سرد، ناراحتی را به حداقل رساند، اگرچه این کار ضروری نمی باشد.

رگ های برجسته اغلب در منطقه گوشه خارجی چشم دیده می شوند، که مستعد جراحت در طول 

تزریق بوتاکس می باشند. در تلاش برای اجتناب از خون مردگی اساسی و حتی شکل گیری هماتوما، تزریق های گوشه جانبی چشم باید به صورت زیرپوستی یا حتی درون پوستی انجام شود و از تزریق های درون عضله باید اجتناب شود. به نظر نمی رسد تاثیرات بالینی با محل تزریق سطحی تقلیل و ریسک عوارض خون ریزی کاهش یابد.

تزریق در منطقه پری اوربیتال (حتی در خود پلک بالایی به ندرت سبب افتادگی پلک می شود. اگر افتادگی توسعه یابد، ممکن است بستگی به انتشار دارو در عضله پلک داشته باشد. یا حتی مربوط به ضعیف شدن عضله فرونتال از تزریق همراه پیشانی باشد. در موقعیت دوم، 

تزریق بوتاکس، افتادگی جانبی ابرو را که دیگر نمی تواند با فعالیت عضله پیشانی جبران شود، پوشش نمی دهد. در مقابل، افتادگی دقیق پلک که با 

تأثیر بوتاکس بر عضله بالابر ایجاد می شود، با مکان عادی ابرو مشخص می شود، که تغییری در میزان درماتو شالازیس وجود ندارد، و مکان پایین ابرو نسبت به کناره صلبیه بالایی دیده می شود. تمایز میان این ساز و کارهای افتادگی اهمیت دارد، چرا که پلک افتاده اغلب واکنش مطلوبی به قطره های چشمی الفا آدرنالینی (مانند آپراکلونیدین  HCI) نشان می دهد، بنابراین پلک تا هنگامی که

 تأثیر بوتاکس دیگر مشهود نیست، به مکان عادی بر می گردد. قطردهای الغا- آدرنالینی با تحریک عضله مولر عمل می کنند .

با انجام آزمایشی ساده می توان پیش بینی کرد آیا بیمار به این قطرها واکنش مطلوب نشان خواهد داد یا خیر. چند قطره از HCI آپراکلونیدین ۱۵ / ۰ درصد، محلول چشمی فنیل افرین هیدروکلراید ۵ / ۲ درصد، در چشمی که تزریق در آن انجام شده قرار می گیرد. برای اطمینان از بهترین تأثیر، قطرهها باید زیر پلک بالایی به هنگامی که بیمار رو به پایین نگاه می کند ریخته شود. این اقدام، دارو را مستقیم در تماس با ملتحمه پوشاننده عضله میلر قرار می دهد. تحریک این عضله همواره می تواند پلک بالا را تا ۳ میلی متر بالا ببرد. مشابه عضله میلر پلک پایین، عضله تارسال پایینی، به خوبی تعریف نشده است. در نتیجه، کاربرد نوعی عوامل آدرنالینی، تغییر عمده ای در مکان پلک پایین ایجاد نمی کند. هنگامی که افتادگی پلک ( 

درمان افتادگی پلک )  پس از

 تزریق بوتاکس توسعه می یابد، قطره های آپراکلونیدین ۵ / ۰ درصد می تواند در صورت وم تا برگشت پلک به مکان قابل قبول به مدت ۲ تا ۴ هفته استفاده شود.
وارونگی پلک و برگشت پلک به درون چشم، از عوارض نادر 

تزریق  بوتاکس پری اوربیتال است. اگر این موارد افزایش یابند، باید برای اطمینان از این که سطح چشمی شکسته نمی شود، با چشم پزشک م کرد. همان طور که انتظار می رود، این شرایط محدود به شخص است، و معمولا در ۲ تا ۴ هفته برطرف می شود. اشک ریزی، خشک چشمی از انتشار 

بوتاکس در غده اشکی، و جراحت چشم، عوارض نادر 

تزریق بوتاکس پری اوربیتال هستند.

چه دوزی از بوتاکس باید تزریق شود ؟!!

چندین مؤلف تلاش کرده اند میزان ایده آل دوز 

تزریق بوتاکس   را مشخص کنند. بلیتزر و گروهش از ۵ / ۲ واحد تزریق مکان برای ۵-۱۵ واحد در یک طرف استفاده کرده اند که بستگی به توزیع خطوط صورت دارد. آنها از یک روش تزریق EMG برای شناسایی عضله استفاده کردند. فلین  دوز     ۱۵ - ۱۲ واحد در یک طرف را که به سه مکان تقسیم شده است پیشنهاد می کند. گریسی، تزریق میان عمل در عضله کروی چشم را برای درمان چین و چروک های  پنجه کلاغی توضیح می دهد. وی در اولین مجموعه اش، بین ۱۵ و ۵۰ واحد عضله استفاده کرد. وی در یک مجموعه متعاقب، با دوز میان عمل ۱۰۰ واحد برای هر عضله، تزریق را در ۱۵ بیمار انجام داد.

دوز مناسب تزریق بوتاکس BTX - A

بوتاکس BTX - A تزریق شده به منطقه پری اوربیتال باید با هدف درمان، اندازه و استحکام عضله اوربیتال چشم، و مکان کره چشم نسبت به حدقه تعیین شود. همان طور که قبلا با جزییات مطرح شد، اندازه و توزیع عضله اوربیکولاریس چشم می تواند از بیماری به بیمار دیگر متفاوت باشد. و حتی در بعضی افراد یک طرف صورت با طرف دیگر متفاوت است. افرادی که عضله شان در ناحیه بزرگی توزیع شده یا عضله هایپرتروفیک دارند، نیاز به دوز بیشتری از دارو نسبت به آنچه استاندارد» در نظر گرفته میشود دارند. به صورت مشابه، بیمارانی که عضله های کوچک تری دارند و با فشار منقبض نمی شود، باید دوز نسبتا کمتر از دارو را دریافت کنند. دوز دارو باید هنگام تزریق در پلک پایینی و منطقه گوشه خارجی  پایینی چشم بیمارانی دارای کره چشم برجسته هستند کمتر باید باشد .

درمان خط اخم و چروک پیشانی  با تزریق بوتاکس

اولین گزارشات استفاده درمان خط اخم و چروک پیشانی با 

تزریق بوتاکس ، در اوایل دهه ۱۹۹۰ منتشر شد. تجربه ما در مورد 

تزریق ژل و بوتاکس در سال ۱۹۸۲ آغاز شد و در سال ۱۹۸۷ اعلام نمودیم .

تزریق ژل و بوتاکس در یک سوم بالایی صورت، تأثیر سودمند در 

درمان خط اخم و چروک پیشانی در حالت صورت ایجاد کرده است و بدیهی ترین پاسخ زیبایی به این عامل بود. سایر بخش های چهره، اکنون به صورت 

تزریق ژل و بوتاکس  درمان می شوند؛ اما یک سوم بالایی صورت، شایع ترین بخش تحت درمان باقی می ماند. علاوه بر این، دانش ما از تأثیر 

بوتـــــاکس در این بخش، روز به روز افزایش می یابد و این امر بر تکنیک 

تزریق ژل و بوتاکس  ، تأثیر گذاشته تا تغییر چهره مطلوب را افزایش داده و پیچیدگی ها را کاهش دهد.

سهولت و بی خطر بودن درمان  

بوتـــــاکس BTX - A جزو مهم ترین ویژگی ها است ، اما  

بوتـــــاکس BTX - A با این وجود نوروتوکسین قدرتمندی است. استفاده موفق آن در کاربردهای 

زیبایی از طریق دانش عضله شناسی صورت و فعالیت این توکسین و درک اندکی از تکنیک کامل 

تزریق ژل و بوتاکس  حاصل می شود. در این فصل مروری بر استفاده زیبایی 

بوتـــــاکس  BTX - A در یک سوم بالایی چهره شامل موارد زیر خواهیم داشت: بررسی پیش از عمل، تکنیکهای تزریق، مراقبت پس از عمل، بهینه سازی نتیجه، و کاهش عوارض بیماران خواهیم پرداخت

چه افردای میتواند بوتاکس کنند ؟!

تزریق ژل و بوتاکس در افرادی مؤثر است که در صورت خود علامتهایی را که به دلیل کشیدگی ماهیچه زیرین به وجود آمده ، نداشته باشند. افرادی با خطوط اخم عمیق ، لکه های شدید در صورت ،و  چین و چروک ها و بافت پوستی ایراد دار داشته باشند  ممکن است پاسخ رضایت بخشی از 

تزریق ژل و بوتاکس به تنهایی حاصل ننمایند؛  در چنین بیمارانی ممکن است پس از درمان، پیری و خستگی در چهره نمایان شود.

فرد مورد درمان بوتاکس باید چه مطالبی را بداند ؟

موفقیت درمان فرد مورد متقاضی  

تزریق ژل و بوتاکس  به مقدار زیادی به همکاری فرد بیمار با پزشک معالج دارد لــــذا پزشک باید به دقت این فرایند، دوره و مدت عوارض بالینی را شرح
داده و اعلام کند که ممکن است ۳-۶ ماه پس از  

تزریق ژل و بوتاکس ، لازم باشد درمان تکرار شود و تأثیر معی به همراه داشته باشد. بیمار باید اطلاع داشته باشد که چه انتظاری از درمان باید داشته باشد و هر نوع نگرانی و خطر را در مورد این روند بداند.
خطوط و چروک ها علل مختلفی دارند. در بیماران مسن تر اغلب به دلیل از دست دادن انعطاف پذیری پوست به علت کهولت سن هستند که ممکن است توسط قرار گرفتن در معرض نور خورشید، سیگار کشیدن، و سایر عوامل تسریع شوند. اما در بیماران کم سن تر، فعالیت بیش از حد ماهیچه های صورت باعث به وجود آمدن خطوط قابل توجهی می شوند که در نتیجه چهره، پیر و خسته به نظر می رسد.

تزریق بوتاکس BTX - A روش بسیار موثری برای درمان این خطوط صورت ایجاد می کند که این امر توسط نشان دادن فعالیت ماهیچه زیرین مسئول شکل گیری آنها انجام می شود. 

تزریق بوتاکس BTX - A موجب  استراحت دادن به عضلات مسئول ایجاد خطوط میشود که در نیجه آن سبب 

رفع چین و چروک، بدون نیاز به دخالت جراحی میشود .

تکنیک کلی تزریق ژل و بوتاکس

درمان موفق 

تزریق بوتاکس BTX - A به شناخت خصوصیات فردی بیمار بستگی دارد و این موارد توسط عکس برداری منطقه مورد نظر هم در زمان استراحت عضله و هم در زمان حداکثر انقباض آن انجام می شود. شرح دقیق حرکت طبیعی ماهیچه و چین و چروک های صورت مرتبط با آن می تواند با تزریق در این منطقه در زمانی که بیمار صاف نشسته است به دست آید. از بیمار بخواهید تا حرکات مختلفی در صورت  مانند: لبخند و اخم کامل را انجام دهد 

پوست را برای شناخت خطوطی که مشکلات فراوان حرکت کنترل نشده ماهیچه دارند، به وسیله مداد خط چشم نرم علامت گذاری نمایید. این روش تکنیکی با ارزش است و مخصوصا برای متخصصینی که تجربه کمتری در مورد   

تزریق بوتاکس BTX - Aدارند مفید است.

دوز مطلوب 

تزریق بوتاکس BTX - A در سرنگ کشیده می شود. برای این منظور، از سوزن بکتون دیکینسون آلترا فاین۲ که سرنگ انسولین ۳٪ میلی لیتری است استفاده می کنیم. این سرنگ، یک مقیاس ۳۰ درجه ای دارد و سوزن آن با سیلی پوشیده شده که در مقایسه با سرنگ هایی که سوزن تویی دارند، هم درد و هم هدر رفتن دارو در 

تزریق بوتاکس BTX - A را کاهش می دهد. این سوزن تقریبا برای ۶ تزریق زیر جلدی تیز باقی می ماند، پس از آن باید دور انداخته شود. پزشک پیش از کشیدن محلول در سرنگ، به دقت درپوش لاستیکی را از روی آمپول، با استفاده از دربازکن بطری بر می دارد. این امر مانع از آن می شود که سوزن با فرو رفتن در درپوش پلاستیکی کند شود. آمپول باید در یخچال نگهداری شود.  تشکیل محلول با سالین، القای آرام با سوزن مدرج ۳۰ میلی لیتری و تزریق حجم اندکی از محلول نسبتا غلیظ به کاهش درد تزریق کمک خواهد کرد. فرایند استاندارد باید در مورد استریل کردن و آماده سازی پوست قبل از 

تزریق بوتاکس BTX - A انجام شود.

بی حسی موضعی تزریق ومی نداشته و توصیه نمی شود. ممکن است برخی از بیماران بخواهند که درد مربوط به تزریق جلدی را کاهش دهند. در صورتی که استفاده مقدار کمی یخ بی فایده باشد، می توان از بی حس کننده موضعی مانند LMIX۴، بتاکائین، یا EMILA استفاده کرد تا با ایجاد بی حسی سطحی درد را کاهش داد. در صورتی که بی حس کننده استفاده می شود این کار باید حداقل ۳۰ دقیقه پیش از 

بوتاکس BTX - A  صورت گیرد. اگر برای استریل کردن محل تزریق از الکل استفاده می شود، باید به دلیل تغییرپذیری توکسین، پزشک اجازه دهد که الکل کاملا خشک شود .

تکنیک 

تزریق بوتاکس BTX - A  شرایط خاصی دارد که در بخش های فردی درمان در ذیل شرح داده می شوند. قابل توجه است که توکسین در صورتی عمل می کند که به صورت درون ماهیچه ای تزریق شود. تزریقاتی که بسیار سطحی هستند، مانند مواردی که توکسین به صورت درون پوستی القا می شود، نتایج رضایت بخش کمتری دارند. حال آنکه ما عمدا این تزریق را به صورت درون پوستی، یا در مواردی، تنها زیر پوستی انجام میدهیم. مثلا برای کاهش کبودشدگی در رگهای خون پری اوربیتال، به عنوان نمونه ممکن است به دنبال تزریق درون پوستی 

بوتاکس A  عوارض قابل توجهی به وجود آید، اما این امر نتیجه انتشار توکسین به بافت های ماهیچه است و از عوارض حاصل از تزریق درون ماهیچهای توکسین نخواهد کاست. محل های تزریق، با هدف ماهیچه مسئول ایجاد کننده حالت چهره، انتخاب می شوند و بجای آن که در محل دقیق ماهیچه منقبض شونده پوستی قرار داشته باشند در میان توده ای از ماهیچه های هدف قرار دارند. در زمان تزریق به ماهیچه های بلند صورت، تزریق مستقیم توکسین به شکم ماهیچه موثرترین روش است. انتشار از طریق بدنه ماهیچه، اغلب باعث تضعیف مطلوب ماهیچه می شود، اما ممکن است چند محل تزریق لازم باشد. ما دریافته ایم که داشتن حجم محلول استفاده شده برای تشکیل مجدد محصول، روشی مؤثر برای کاهش حجم تزریق شده بجای دوز دو برابر ایجاد می کند، و این تکنیک، مختص به درمان مردان است. ما از دوز اولیه حدود ۶۰ و ۳۰ واحد بترتیب برای مردان و ن استفاده می کنیم که با ۱ واحد ۰۱ / ۰ میلی لیتر رقیق می شود. در صورتی که این دورها نتیجه مطلوبی نداشته باشند، به ترتیب در مردان و ن تا ۸۰ و ۴۰ واحد افزایش می یابد.

مراحل تزریق بوتاکس 

بیمار باید روی صندلی نشسته باشد، چانه وی پایین بوده و سرش تا حدی پایین تر از سر متخصص قرار داشته باشد. سوزن درست بالای ابرو و مستقیما بالای کارتکل در کانتوس (گوشه چشم) درونی وارد می شود. بدون توجه به موقعیت ابرو، همواره محل تزریق بالای نوک سوپر اوربیتال استخوانی است. رگهای سوپر اترو کلر بلافاصله میان محل تزریق قرار دارند و برای برخی از بیماران ممکن است خونریزی اتفاق بیفتد، اگر چه این امر به ندرت اتفاق می افتد. بنابراین انتخاب محلی که فشار زمان تزریق را می توان بدون خطر اعمال کرد، حائز اهمیت است.

پس از تزریق ۴-۶ واحد، سوزن به آرامی بیرون کشیده می شود و تعین موقعیت جدید، حداقل یک سانتیمتر بالای محل تزریق قبلی در ماهیچه گرد چشم قرار دارد. 
۵ - ۴ واحد توکسین اضافی در این محل تزریق می شود. این روند در محل مخالف ابرو تکرار می شود، تا تزریق کند که تعادل تزریق حفظ شده است. ۵-۱۰ واحد بعدی به پروسروس در خط میانی در نقطه ای زیر خط اتصال به ابروها و بالای نقطه اتصال X شکلی تزریق می شوند که با اتصال ابروهای میانی به کانتوس داخلی ایجاد می شود. در بیمارانی که ابروهای افقی دارند، ۴-۵ واحد اضافی را در ۱ سانتیمتر بالاتر از دیواره سوپرا اوربیتال تزریق می کنیم.

به بیماران توصیه می شود به مدت ۲-۳ ساعت پس از تزریق به حالت عمودی باقی بمانند. در طول این مدت، از بیمار خواسته می شود حتی الامکان اخم کند و از فشار دادن یا دستکاری محل درمان اجتناب نماید.

در طول این دوره، در حالی که توکسین محدود شده است، از بیماران خواسته می شود که تا بخش های تست شده یا تغییر داده شده را فشرده نکنند. بررسی های بعدی می بایست در مدت ۲ تا ۳ هفته بعد از 

تزریق بوتاکس BTX - A  اولیه انجام گیرد. در این مرحله، در صورت نیاز ترمیم انجام خواهند گرفت. در بیمارانی که دچار شیارهای عمیق روی صورت هستند، تزریق فیلر را می توان مد نظر قرار داد. اگرچه در مورد شیارهای عمیق تر، تزریق همزمان پرکننده ها از لایه زیرین پوستی حفاظت می کند و امکان ارتقاء سریع منافع زیباشناختی می رود. 

درمان بوتاکس A پیوسته در بازه های ۳ تا ۴ ماه در مدت ۱ سال باعث ضعف عضلات و ایجاد اثرات ماندگار و عمیق روی بیماران با چین و چروک های عمیق تر می شود. در اکثریت بیماران، منافع بالینی

 درمان بوتاکس A برای چین و چروک های از ۳ تا ۴ ماه شروع می شود، اگرچه در مورد بعضی اثرات بالینی، مدت ۶ تا ۸ ماه نیز می تواند مد نظر قرار گیرد.

بوتاکس خطوط افقی پیشانی

تزریق بوتاکس BTX - A  در رفع خطوط افقی پیشانی مؤثر است، و اثرات آن ۴ تا ۶ ماه باقی می ماند. با این حال، درمان خطوط افقی پیشانی نیازمند احتیاط زیادی است. تضعیف بیش از حد عضلات پیشین می تواند منجر به از میان رفتن عملکرد عضلات پایین آورنده با پایین آمدن ابروها و ایجاد حالتی عصبانی و ناراحت در چهره فرد شود. روش محتاطانه تر در تزریق به پیشانی این اطمینان را ایجاد می کند که کارکردهای عضلات داخلی حفظ شود. محل های تزریق می بایست کاملا بالای ابروها باشد تا از افتادگی ابروها جلوگیری شود. بیمارانی که دارای ابروی باریک هستند می بایست تزریقات کمتری دریافت کنند. همچنین از دوزهای پایین تر برای آنها استفاده شود.

در مجموع، ۱۰ واحد از 

بوتاکس BTX - A   در برآمدگی پیشانی و فرورفتگی میان ابرویی برای مدت ۲ ماه باقی می ماند. تزریقات ۲۰ تا ۴۰ واحد باعث بالا رفتن ابروها شده و به همراه آن بالا رفتن ابروها در بخش مرکزی و میانی در ۱۲ هفته به اوج خود می رسد اما در بعد از ۱۶ هفته هم به خوبی قابل مشاهده است. اوج اثر معمولا در عضلات اسکلتی در ۴ هفته ایجاد می شود، و این مشاهدات تأیید کننده آزمایش اولیه ما در مورد بروز حداکثر اثر در هفته ۱۲ است. باور ما بر این است که بالا آمدن قوس تحت اثر غیرفعال سازی عضلات پیشانی و تحت اثر قدرت انقباضی
عضلات ایجاد شده است. به بیان دیگر، بالا آمدن ابروها به دلیل افزایش در وزن بخش های درمان نشده عضلات است، که خود نتیجه کاهش در شدت بخش های درمان شده عضلات پیشانی است.
تزریقات 

بوتاکس BTX - A  ابزاری غیر جراحی برای رسیدن به تقارن بیشتر در ابروهاست. در حالت کلی، هدف از درمان، بالا بردن ابروی پایین تر به سطح ابروی بالاتر است. این امر را می توان با کاهش فعالیت عضله پائین آورنده و افزایش بالا آمدگی بخشها در عضلات فرونتال انجام داد. با این حال، در بعضی موارد ممکن است بخشی از ابرو به شدت بالا بیاید که بهتر است آن بخش ها به صورت همزمان پایین آورده شوند.

سایر محققین، تکنیکی را شرح داده اند که در آن در بخش گلابا و در جایی که تزریق به صورت عمیق در عضله کورگیتورکانتوس داخلی انجام می گیرد، اثر بر عضلات پائین آورنده مشهود بوده و سبب بالا آمدگی بیشتری می شود، در حالی که تزریق سطحی بیشتر 

بوتاکس BTX - A  می تواند اثرات بیشتری روی بخش میانی تحتانی عضلات فرونتال داشته باشد و در نتیجه باعث بالا آمدگی کمتر در وسط ابرو شود. همچنین دو مسئله در مورد این تکنیک نیاز به بررسی بیشتر دارد. ابتدا این که: بوتاکس به شدت منتشر می شود و تفاوتی در بخش های مختلف تزریق به میزان چند میلیمتر می تواند اثرات قابل توجهی را باعث شود. دومین نکته این که: همانطور که در بالا نشان داده شد، باور ما بر این است که بوتاکس زیر قسمت بر آمده ابرو باعث افزایش بالا آمدگی در بخش های درمان نشده می شود. بنابراین، می توان استدلال کرد که تکنیکهای فوق می تواند اثرات کاملاً عکس داشته باشند. تا به اینجا، شواهد کافی برای هیچ یک از دو دیدگاه وجود ندارد.
ارزیابی افراد در حالت استراحت و هنگام حرکات دینامیک، بعد و قبل از درمان حائز اهمیت بالایی است؛ و ثبت الگوهای تزریق و دوزها به هنگام  

بوتاکس BTX - A رسیدن به نتیجه دلخواه بسیار مهم است. تقارن ابروها در تمامی افراد حائز اهمیت است و می تواند به نسبت غیر قابل تشخیص باشد. با این حال، درجات کمتر تقارن بعد از عمل بالا آوردن ابرو می تواند مشکلات زیادی برای بیمار و پزشک ایجاد کند. خوشبختانه 

بوتاکس A راه حلی ساده برای اصلاح در بیماران بعد از عمل جراحی ایجاد می کند.

چین و چروک های اطراف چشم

بوتاکس A می تواند به شکل قابل توجهی ظاهر چین و چروک های اطراف چشم را با تضعیف کردن عضلات اربیکولاریس اکولی رفع کند. این درمان حتی در بیمارانی که دچار پوست های آسیب دیده از نور خورشید هستند مؤثر است. معمولا، دو تا سه نقطه تزریق در موازات با حلقه جانبی مورد استفاده قرار می گیرد و دوزهای برابر توکسین در هر بخش تزریق می شود. گزارشات در مورد دوز بهینه در مناطق حاشیه ای چشم بسیار متفاوت است. مطالعه ای که اخیرا برای مشخص کردن دوز مناسب انجام گرفته است به این نتیجه رسیده که هیچ تفاوت قابل توجهی در اثربخشی بین ۶ واحد در محل تزریق و ۱۸ واحد در محل تزریق وجود ندارد. سایر گزارشات مجموع دوز ۵ تا ۱۵ دوز برای هر چشم را در دو تا سه محل تزریق پیشنهاد کرده اند. ما ۱۵-۱۲ واحد در هر سمت را که در دو تا چهار محل تزریق تقسیم شده بودند انتخاب کردیم. برای حداقل تورم اطراف چشم، پیشنهاد می شود که تا حد امکان از تزریقات کمتر و سطحی تر

بوتاکس A   استفاده شود.